Omdat in ons steeds warme wordende kikkerlandje de strenge winters uitblijven, verplaatsen de marathonschaatsers zich tweemaal per jaar naar koudere oorden. Na het verblijf in Oostenrijk vorige maand, is Luleå eind februari de ontmoetingsplaats. Voor de Nederlanders is het Zweedse natuurijs een prachtige plek om te schaatsen, de lokale bevolking is nog nauwelijks te vinden op de dunne ijzers.
“Ploegleiders zeiden tegen mij dat ik vast elke dag na de lunch even ga schaatsen. Maar dat doen wij hier niet. Schaatsen is geen onderdeel van onze cultuur”, vertelt Birgit Öhlund, die vanuit de plaatselijke overheid betrokken is bij de organisatie.
“Deze schaatswedstrijden zijn voor ons echt een eyeopener. Nu zien we hoe bijzonder het ijs is. Soms ben je blind voor je eigen omgeving. We kunnen er meer gebruik van maken. De Zweden moeten de schoonheid van het ijs en het schaatsen inzien.” Wat zes edities geleden begon als een wedstrijdenreeks op natuurijs, is inmiddels uitgegroeid tot een festival, met onder andere een hardloopmarathon op het ijs, een wereldrecordpoging balanceren tussen twee luchtballonnen in en muzikaal vermaak.
“Dit is een geweldige kans om te laten zien aan buitenlanders hoe prachtig de wintertijd is in Luleå en om internationale gasten te verwelkomen. Het is een win-win situatie. De Nederlanders kunnen hier schaatsen, terwijl wij veel bezoekers in de stad hebben”, vertelt Öhlund.
Ze hoopt dat de Zweden warm gemaakt worden voor de schaatssport. Met de toertochten van vrijdag en volgende week dinsdag kunnen ook de amateurs aan de bak. En met tweevoudig olympisch kampioen Nils van der Poel is er toch geen beter voorbeeld voor de Zweden, dat ook zij de sport onder de knie kunnen krijgen?
