Moniek Kleinsman (l) helpt Annouk van der Weijden met het wisselen van haar lekke band.

Tijdens het kamp in Nooitgedacht draaide het niet alleen om training, maar ook om kennismaking met elkaar. Zeven ambitieuze dames gaan onder leiding van Groenewold en Peter Kolder het nieuwe schaatsseizoen in: Carlijn Achtereekte, Natasja Bruintjes, Lisette van der Geest, Marije Joling, Moniek Kleinsman, Thijsje Oenema en Annouk van der Weijden.

Met spierpijn in de benen zetten de zeven dames zich voor een rustige training van anderhalf uur in gang. Ze hadden die week al veel werk verzet. Van der Geest: “Ik heb tien jaar met dezelfde trainers gewerkt en deze week heb ik alweer veel nieuws geleerd. Sommige oefeningen waren echt een uitdaging omdat ik ze nog niet eerder had gedaan.”

Na een kwartiertje fietsen had Annouk van der Weijden een lekke band. De manier waarop ze werd gedepanneerd tekende de sfeer in het nieuwe schaatsteam van Renate Groenewold. Bandenlichters, binnenbandje en fietspompje had Van der Weijden niet bij zich, maar haar ploeggenoten waren er snel bij om daarvoor te zorgen. Moniek Kleinsman pompte uiteindelijk zelfs de achterband weer op. Een bandje wisselen als ploegprestatie.

De vijf stayers van de ploeg deden het kopwerk terwijl sprintsters Oenema en Bruintjes uit de wind mochten blijven. Ze mengden zich niet eens in het sprintje om het plaatsnaambordje van Rolde. De training verliep verder soepel en het zevental had er duidelijk veel plezier in. Van der Weijden: “Ik heb met niemand van de anderen eerder in een ploeg gereden, maar het is meteen supergezellig met zijn allen.”

Marije Joling heeft plezier tijdens de fietstraining

De dames zijn in een spannend avontuur gestapt. Groenewold heeft hen een visie en een filosofie voorgelegd, maar veel meer had ze de dames aanvankelijk niet te bieden. De ploeg moest nog worden opgericht en georganiseerd. Die organisatie staat nu in grote lijnen en daarbinnen zullen de rijdsters proberen topprestaties neer te zetten. Allemaal hopen ze op World Cups volgende winter.

De ploeg richt zich, zoals van een merkenploeg verwacht mag worden, op sportief succes, maar heeft maatschappelijke ontwikkeling stevig verankerd in de uitgangspunten.Groenewold miste dat weleens in haar eigen schaatsloopbaan. Het is belangrijk, zo meent ze, dat de schaatssters niet alleen met hun eigen sportieve ontwikkeling bezig zijn, maar ook met hun opleiding en maatschappelijke zaken.

Daarom heeft de ploeg zich verbonden aan Pink Ribbon, de stichting die strijdt tegen borstkanker. Ook bemoeit Groenewold zich actief met de opleiding van haar schaatssters. “We zijn bezig met een partij voor cursussen en als het nodig is gaan we in gesprek met de opleiding van de rijdsters om sport en onderwijs op elkaar af te stemmen.”

Stuk voor stuk tonen de zeven rijdsters zich dankbaar dat ze onder leiding van Groenewold en Kolder mogen rijden. Kleinsman: “Ik vond het een groot compliment dat ik bij deze ploeg terecht mocht.” En stuk voor stuk geloven ze in Groenewolds plan en dat terwijl er nog veel geregeld moet worden.

Groenewold geeft het toe: de ploeg is nog volop in ontwikkeling en dat maakt het spannend. “Ja, ik voel me verantwoordelijk.” De ploeg heeft nog geen hoofdsponsor, maar meerdere subsponsoren en suppliers hebben zich al aan het team verbonden. En hoewel nog niet alles rond is ziet de toekomst er rooskleurig uit, want de naam van Groenewold opent veel deuren. Toch hoopt de naamgeefster dat ze zo snel mogelijk van de naam ‘Team Groenewold’ af kunnen. “We doen het tenslotte met zijn allen.”