“De volgende keer misschien van 800 meter aangaan?”, vraagt Harm Visser in het voorbijgaan. “Nou, dat is wel ver hoor”, lacht Groenewoud. Toch wist Groenewoud de overwinning op de Brabantse ijsbaan vrij eenvoudig af te dwingen. Haar ploeggenotes van Team Zaanlander waren niet van de partij. Toch wist de 25-jarige rijdster de koers onder controle te houden. Als ze zelf al niet in de aanval ging wist ze de weinige gaten die ontstonden zelf eenvoudig te dichten.
“Dat kon op mijn duurvermogen, dus dat was wel lekker. Veel aanvallen maar ik kon ze best snel pareren allemaal. Snel reageren en uiteindelijk werd het weer een sprint zoals alle wedstrijden de laatste tijd. Op die sprint weet ik dat ik kan vertrouwen, dus dat is prima.”
Last van vermoeidheid na vier dagen koers en een wedstrijd in Breda die ze alleen op moest knappen had ze niet. “Ik ben de week best goed doorgekomen. Maandag deed ik nog rustig aan, maar vanaf dinsdag heb ik weer opgebouwd met de trainingen. Dat voelt nooit heel goed aan dan op het ijs, daarna voelt het weer vertrouwd.”
Voor Groenewoud liggen de belangrijkste doelen nu in het vooruitzicht. Na de kerstdagen volgt eerst het Daikin NK Allround, met kort daarop het Daikin NK Marathon en de volgende internationale langebaanwedstrijden. Met een laatste duurinspanning op zak kijkt ze ernaar uit om de komende dagen ook even met familie door te brengen.
“Het is een drukke tijd geweest en we zijn veel van huis geweest”, blikt ze terug op de eerste seizoenshelft. “De komende tijd wil ik een beetje tijd maken voor familie, maar vooral ook de focus op het NK Allround. Tijdens de kerstdagen trainen we wel gewoon door, fietsen en schaatsen. De komende dagen doen we nog een beetje snelheid op en dan moet het allemaal wel goedkomen volgende week.”
De uitslag van de Topdivisie vrouwen staat hier
Op het wit uitgeslagen ijs van Breda maakten de beloften er een zware wedstrijd van. Renee Schipper en Bianca van der Meer reden lange tijd voor het peloton uit en in de finale was dezelfde eer weggelegd voor Demi Huiden en Floor Besteman. Huiden hield het van die twee het langste uit, maar moest met twee ronden te gaan toezien hoe het peloton onder leiding van OCRE haar weer inrekende.
In de sprint was het vervolgens Anna Marit Sybrandi die net als twee weken geleden in Leeuwarden de overwinning opeiste in de sprint. Net als toen eindigde haar ploeggenote en klassementsleidster Mayke Vriesinga als tweede. “We zitten dicht bij elkaar inderdaad”, lachte Sybrandi. “In Den Haag is het ook al eens andersom geweest. Daar zijn we superblij mee.”
Sybrandi kon ondanks de aanvallende koers leven met de sprint als uitkomst. “We weten dat we allebei snel zijn en dat we de koers kunnen maken. We hopen altijd om een rondje te pakken. Dat is tot nu toe nooit echt gelukt, maar als het op een sprint aankomt vinden we dat ook niet erg.”
Het zijn woorden die doen denken aan de interviews die we vaak van Marijke Groenewoud en Irene Schouten zien en horen. “Zij is nog wel een stapje hoger hoor, daar wil ik me niet mee vergelijken”, sprak ze bescheiden. “We zitten wel in een luxepositie en daar kunnen we alleen maar van genieten. We spreken niet echt iets af en willen gewoon een aanvallende wedstrijd rijden. Als het op een sprint uitdraait weten we dat we elkaar niet in de weg moeten rijden.”
De uitslag van de belofte-vrouwen staat hier