De leeftijd komt voor Groothuis met gebreken. Het is lastiger om een seizoen lang aan de top te staan. “Ik ben minder stabiel dan vroeger. Dat merkte in in het jaar van de Spelen ook al. In de periode tussen 2008 en 2013 was ik van veel constanter niveau.”
Het gebrek aan stabiliteit heeft ook een positieve kant, legt Groothuis uit. “Er waren jaren dat ik elk weekend constant presteerde. Toen reed ik bovendien de 500, 1000 en 1500 meter in de World Cups. Dat was vermoeiend.”
Nu in de aanloop naar de WK in Kolomna heeft Groothuis een veel rustiger programma gehad en is daardoor zowel mentaal als fysiek frisser. “En qua spanning is het ook anders. Het voelt bijzonder dat ik erbij ben”, zegt hij.
“Natuurlijk is een WK altijd speciaal, maar als je heel veel rijdt, dan wordt het toch soms een beetje ‘weer de volgende wedstrijd’.”
Met frisse wedstrijdspanning in het lijf heeft Groothuis ook nog altijd grote ambities voor de WK. Dat hij deze winter in de World Cups nog niet verder is gekomen dan een vijfde en derde plek in de B-groep op de 1000 meter doet daar niets aan af. “Ik hoop dat ik veruit de beste races van mijn seizoen zal rijden en het podium zal halen.”
Juist als schaatsveteraan weet Groothuis dat het niet draait om stabiliteit, maar om de toppen van je kunnen. “Ik moet het nu hebben van de uitschieters op belangrijke momenten en ik hoop hier de hoogste uitschieter te hebben.”
Het feit dat Groothuis zich op twee afstanden wist te kwalificeren bewijst voor hem hoeveel er nog mogelijk is. En hij heeft collega-veteraan Shani Davis als voorbeeld. De Amerikaan reed vorig jaar een matig wereldbekerseizoen, maar werd in Heerenveen toch wereldkampioen 1000 meter. “Dat wil ik dit weekend ook wel.”