Het is goed mis, als Jeroen Janissen zich zorgen moet maken over zijn toekomst

Hij mag zichzelf gerust beschouwen als de bekendste artiest van het marathonpeloton die geen zekerheid heeft over volgende winter. Jeroen Janissen is thuis op kunstijs, en ijzersterk wanneer wordt geswitcht naar natuurijs. De Noord-Hollander van 27 weet sinds begin deze week dat er écht geen volgend seizoen met Okay-Interfarms komt, een pijnlijke constatering voor hem.

“Edward van Dijk meldde zich maandagmorgen in het appartement waar we verblijven met de ploeg en vertelde toen dat het team zal stoppen. Zijn mededeling kwam onverwacht, hoewel we voor de Vier van Noord-Holland al hadden gehoord dat hij met sponsoring zou ophouden. In de periode erna heb ik best vaak met hem gesproken en merkte ik dat hij het toch niet volledig kon of wilde loslaten. En hij zei dat hij mij graag bij het team wilde houden. ‘Jeroen, ik ga alleen door met Okay als ik zeker weet dat jij blijft’, vertelde hij me voor kerst 2024. Joh Edward, heb ik geantwoord, ik zit hier ontzettend goed op m’n plek. Indien ik het jaar dat ik nu heb kan kopiëren en plakken op volgend jaar, en wellicht het jaar erna, dan is het oké. We zijn intussen een maand verder, en de toestand is totaal anders.”

Waar komt dat door, denk je? Van Dijk ziet je terecht als de kopman van de ploeg die hij heeft willen gebruiken bij het zoeken naar sponsors.
“Dat is precies zoals het is besproken: Edward moest een goed verhaal hebben. Dat had-ie met mij. In zijn woorden: ‘We hebben Jeroen Janissen. Die zit er altijd bij in een ontsnapping en hij rijdt overal mee voor een topklassering’. Maar het is zelfs met al zijn ervaring en zijn slimmigheid niet gelukt om sponsoren enthousiast te maken voor deze sport. Ontzettend jammer.”

Dat kun je wel stellen. De vooruitzichten voor rijders die een plaats willen hebben, zijn slecht. De grote teams lijken al hun boodschappen te hebben gedaan, een hele rits kleinere formaties verdwijnt.
“In het marathonschaatsen is het wel zo dat je pas iets moet geloven als er een handtekening onder een contract staat. Ik wil me niet te veel laten leiden door de verhalen die de ronde doen. Wat ik in ieder geval van mezelf weet, is dat ik op dit moment gewoon ontzettend goed op de schaatsen sta. Dat ik op kunst- en natuurijs, denk ik, voor elke ploeg een toegevoegde waarde ben. Ik hoop dat er een moment komt dat er mensen zijn die dat zien en zeggen: ‘Jeroen willen we erbij hebben’. Ik heb heel even contact gehad met Peter de Vries van Essent. Die gaf aan dat er rond de Weissensee niet veel zou gebeuren. Pas daarna zouden ze zich verder oriënteren. Van Jillert Anema (Royal A-ware) weet ik dat hij pas na het WK Afstanden gesprekken zal voeren met sollicitanten.”

Hoe ben jij hier nou onder? Je hebt een baan als adviseur energietransitie naast het schaatsen. Je vindt schaatsen hartstikke leuk. Alleen, je hebt geen idee waar je terecht kunt, terwijl je een van de beste allrounders bent in de Topdivisie.
“Uiteraard ben ik teleurgesteld. Tegelijkertijd trots hoe ik me de afgelopen zes jaar heb ontwikkeld van een onbekende jongen die van Port of Amsterdam overkwam en onder leiding van trainer Ron Neymann is doorgegroeid tot een van de beste marathonschaatsers. De manier waarop ik het voor mezelf voor elkaar heb binnen dit team – de combinatie met werk – functioneert geweldig. Zo zou ik graag verdergaan. Ik besef ook dat het evengoed kan zijn dat ik moet zeggen: het is mooi geweest. Dat kan hè, als er zich geen nieuwe kans voordoet.”

Ik zie het nog niet voor me: Jeroen Janissen die verdwijnt omdat er geen ploeg voor hem is. Daar ben je nog niet aan toe.
“Nou ja, als je me dit vorig jaar rond deze tijd had gevraagd, of misschien drie dagen voor de Aart Koopmans Memorial (die hij won, red.), zou ik dat een ingewikkelde vraag hebben gevonden, omdat ik met heel lastige momenten werd geconfronteerd. Ook omdat het schaatsen een sport is waar je ontzettend veel tijd en energie in steekt, waar je heel veel voor laat en waar dan soms de resultaten niet komen.”

Tegelijkertijd is dat topsport.
“Daar heb je helemaal gelijk in. Ik merk dat het schaatsen me deze winter meer plezier bezorgt. Dat er meer balans zit in de combinatie met mijn baan, wat me erg bevalt. Op die wijze zou ik graag doorgaan, al ben ik aan het uitvinden op welke manier dat zou kunnen. Als ik me aansluit bij een groot team, wat betekent dat voor mijn werk? Ik ben bijna een jaar aan de slag bij Antea. Hoe kijkt het bedrijf er tegenaan?

Heb jij weleens nagedacht over een volledig bestaan als professional?
“Dat is er vanuit de jeugd al ingeprent. De commerciële ploegen - en dan heb ik het vooral over de langebaanploegen - waren de heilige graal. Daar deed je alles voor en daar werd je op een bepaalde manier voor klaargestoomd. Ik denk dat ik heb bewezen dat het vinden van balans het allerbelangrijkst is. Voor mij staat dat gelijk aan de combi van mezelf sportief en maatschappelijk ontwikkelen. Daarvoor heb ik de voorbije seizoenen veel ruimte gehad en ben ik prima gefaciliteerd. Dat heeft tot heel mooie resultaten geleid.”

Het is ook een benadering die in een professionele sportomgeving minder leeft, omdat de atleten worden geacht te trainen en verder op bed te liggen.
“Ja, dat kan. Het is wel iets dat ik wil onderzoeken door in gesprek te gaan met ploegleiders, trainers, begeleiding en rijders van de topteams. Zo kom ik erachter of het bij me past.”