De afsluiter van de marathoncompetitie stond in het teken van afscheid. Acht mannen die zaterdagavond op het ijs verschenen, reden hun laatste rondjes. De een onopvallend in het peloton, de ander – Gary Hekman – vol in de aanval. De man uit Gramsbergen zwaaide in stijl af. De 36-jarige marathonvedette plaatste de eerste aanval in de wedstrijd en kneep er in de finale nog eens tussenuit. Hoe symbolisch was het dat Hekmans laatste aanval in de kiem gesmoord werd door een pion uit de stal van Jillert Anema?

Het waren – in alle eerlijkheid en met alle respect – kanttekeningen in een marathonspektakel dat het publiek zaterdagavond voorgeschoteld kreeg. Joram Verkerk stak de lont in het kruitvat en werd door de mannen van VGR voortgestuwd. Pas toen Lars Woelders en Jeroen Janissen aansloten, konden ze echt aansluiting krijgen bij het peloton. Tegelijkertijd zette ook Royal A-ware mankracht in om Jordy Harink rond te krijgen. De pelotonssprint, gewonnen door Harm Visser, was verreden en daarna was het aan de vier koplopers.

Een surplace volgde waarbij een paar speldenprikken uit de koker van Verkerk en Woelders kwamen. In eerste instantie werden ze geneutraliseerd door de andere twee, maar toen Woelders op twee ronden van het eind weer ging bleef de reactie uit. Harink schoof de verantwoordelijkheid in de schoenen van Janissen, die op zijn beurt niet meer kon. Verkerk probeerde het nog, maar kon niet voorkomen dat Woelders zijn eerste overwinning in de Topdivisie pakte. Uitgerekend op de avond dat de marathonvedette uit Gramsbergen afscheid nam, beleefde zijn veel jongere stadsgenoot zijn doorbraak op het grootste toneel.

“Winnen is fantastisch, dat was me nog niet gelukt”, sprak een euforische Woelders, die op nieuwjaarsdag derde werd tijdens het Daikin NK Marathon. “Ik deed een halve poging, maar daar werd vlot op gereageerd. Ik zag het rondebord op drie staan en wist dat het mogelijk was om nog twee ronden voluit te gaan. Toen ben ik op z’n Bergsma’s aangegaan, met een klein aanloopje. Ik had in een keer een gat, zag mijn trainer reageren en wist: dit is het.”

Daarmee kreeg Woelders de beloning voor een sterk seizoen bij Sprog. In zijn derde jaar in de Topdivisie slaagde hij er eindelijk in de trekker over te halen, uitgerekend tijdens de wedstrijd dat zijn huidige ploeg voor het laatst te zien was in het peloton. “Echt fantastisch. Dit had ik niet durven dromen, de ploeg ook niet. Dat we dit meemaken, is heel mooi. Heel dit seizoen voelde het alsof het mogelijk was om een overwinning te pakken, dat het in de laatste wedstrijd lukt is heel vet.”

Woelders stapt volgend seizoen over naar Team Essent, waar hij bij onder anderen Harm Visser in de ploeg komt. “Dit jaar heb ik leren winnen”, blikte hij terug op zijn tijd in de ploeg van Ard Alderts. “Het is een optelsom van heel vaak niet winnen en dat het nu een keer wel lukt.”

Harm Visser en Luc ter Haar, Groningen, 1 maart 2025
Visser en Ter Haar, ze lieten elkaar niet los in Groningen. | Foto: Neeke Smit

De kopgroep kreeg de zegen van Bouwselect-De Haan Westerhoff dat met een tactische koers bezig was om Luc ter Haar de eindwinst te bezorgen in het klassement. Dat lukte, al zaten er nog wat hachelijke momenten bij in de laatste honderden meters. Een inhaalactie van Harm Visser, een valpartij van Evert Hoolwerf die Christian Haasjes in zijn val meenam. Voor Ter Haar was de zevende plek voldoende, waarmee hij twee punten overhield ten opzichte van de Essent-rijder.

“Ik kon me geen foutjes veroorloven”, vertelde Ter Haar, die ondertussen de felicitaties in ontvangst nam en intussen zijn jaren durende reis naar eindwinst in de marathoncompetitie besprak. “Het vertrek bij Reggeborgh opende deuren, sindsdien ben ik best gegroeid en heb ik me ontwikkeld tot iets meer dan een sprinter. Dit seizoen ging het heel goed, we hebben met de ploeg echt een droomseizoen achter de rug. Dit is zo’n grote prijs, als je zoiets pakt ben je de beste marathonschaatser over een heel jaar.”

Jarenlang bestond het marathonpeloton uit de grote drie (Team Essent, Reggeborgh en Royal A-ware), dit seizoen werd Bouwselect-De Haan Westerhoff flink vernieuwd en daarmee werd nog een stap gezet. “We wonnen het NK, het leiderspak, Christian het jongerenklassement”, somde Ter Haar de imposante reeks op. “Ronald stond op het podium, Niels reed de sterren van de hemel en Kruijer was de laatste weken heel goed.”

Van het vijftal nam Kruijer zaterdag afscheid, Mats Stoltenborg komt volgend seizoen voor hem in de plaats. “Verder heeft iedereen twee jaar bijgetekend en dat is heel fijn, hier kunnen we op verder bouwen.”

Afscheid van de mannen, groningen, 1 maart 2025
De mannen die ermee stoppen, van links naar rechts: Gary Hekman, Ronald Kruijer, Axel Koopman, Luuk Loohuis, Ruben Marinus, Christiaan Hoekstra, Stefan Wolffenbuttel en Wabe de Rooij. Niet op de foto: Robert Post, hij kon zijn laatste wedstrijd niet rijden door een blessure. | Foto: Neeke Smit

Kevin van der Horst haalt de Cup binnen met vijfde zege

Kevin van der Horst, marathon Groningen, 1 maart 2025
Kevin van der Horst pakt zijn vijfde én de Cup. | Foto: Neeke Smit

Kevin van der Horst reed zaterdag vroeg op de middag met verschillende scenario’s in zijn hoofd rond op het ijs van Kardinge. Een groepje zonder gevaarlijke klanten voor het klassement laten rijden behoorde tot de mogelijkheden, maar de andere ploegen bleven rijden om de boel bij elkaar te houden. Het speelde Van der Horst, die zaterdag als eenling namens Royal A-ware aan de start stond, in de kaart.

De 28-jarige Staphorster zette op 500 meter de sprint in en bleef de rest ruim voor, Matthé Pronk en Tom den Heijer maakten het podium compleet. “De vijfde winnen, dat is ook wel mooi, dacht ik met vijftien rondjes te gaan”, vertelde Van der Horst na afloop. “Ik heb dit seizoen vaak genoeg wedstrijden gehad dat ik niet profiteerde en het echt zelf naar mijn hand moest zetten. Vandaag probeerde ik iets meer te pokeren en te profiteren, dat werkt blijkbaar ook.”

Van der Horst bereikte deze week na ‘een kort gesprek’ een mondeling akkoord om nog een jaar bij Royal A-ware te rijden. Bij gebrek aan ploegen in de Topdivisie zal hij in eerste instantie weer bij de beloften op papier staan. “Ik zit op mijn plek, de ploeg is tevreden. Dan is er weinig reden om niet te blijven, wat mij betreft. Ik ben 28, de meeste ploegen die actief zijn in de Topdivisie hebben hun selectie al compleet. Dat de vier topploegen niet bellen, vind ik logisch. Daarachter is het gat best wel groot naar de teams in de tweede lijn.”

Toch verwacht Van der Horst dat er in de loop van het seizoen kansen ontstaan om in te schuiven bij de hoofdmacht. Tjerk de Boer, Jorrit Bergsma en Wisse Slendebroek zijn allemaal in meer of mindere mate bezig met langebanen. “Die jongens zijn heel goed bezig op de langebaan, zoals Tjerk die vorige week naar Polen was. Als dan de mogelijkheid bestaat om door te stromen, wil ik dat best doen.”

En als het gaat om natuurijs, zit Van der Horst helemaal gebakken. “We hebben een fantastische campagne gedraaid de voorbije weken, in de breedte zijn we zo sterk dat we eigenlijk met vier rijders in vier verschillende koersen gewonnen hebben. Dat zegt genoeg en sterkt mij in de overtuiging dat ik op mijn plek zit.”