Ze lijkt een alleskunner, maar dat gaat niet altijd op. Elma heeft haar fasen. Ze kent enorme pieken, maar daartegenover staan diepe dalen. Het ene moment rijdt ze geen deuk in een pakje boter, terwijl ze een dag later onbevangen naar een podiumplek rijdt. Dat is Elma.
Denk maar niet dat ze dit zelf prettig vindt. Op dit moment bevindt zij zich in een diep dal. Dat dal maakt korte metten met haar zelfvertrouwen, weg is haar onbevangenheid en haar ogen glinsteren alleen als ze terugdenkt aan eerdere, goede prestaties.
Ze had een doel deze zomer: het WK skeeleren in Colombia. Eind oktober keerde ze terug uit Zuid-Amerika met een medaille op zak. Doel bereikt. Het NK Afstanden op de schaats, slechts een week later, leek een lastige omschakeling, maar Elma had nooit moeite met dergelijke wisselingen. Bovendien verwachtte ze geen topprestaties.
Inmiddels is dat NK ruim vijf weken geleden en de topprestaties blijven nog steeds uit. Dat frustreert haar enorm. Ironisch genoeg wordt vaak gedacht dat ze niet serieus met haar sport om gaat. Maar serieus is ze zeker, anders kan ze niet zo presteren, weet de 27-jarige.
Waarom mensen dat denken? Een NK Allround afsluiten met een marathonwedstrijd op natuurijs bijvoorbeeld, voor andere langebaanschaatsers onbegonnen werk, voor Elma niks vreemds. Bij de Meppelse past dit. Een strak programma is immers niet voor iedereen een vereiste.
Ze aast op revanche in Sochi, na de voor haar teleurstellende Spelen van vorig jaar. En op de route ernaartoe staat het EK Skeeleren, dat aankomende zomer in Nederland plaatsvindt. In de lage landen dus. Een ding scheelt: hier zijn geen hoge bergen en dus ook geen diepe dalen. Dan moet het stabiele gevoel toch snel weer komen?
Wat is er mis?
“Het gaat niet vanzelf. Normaal stap ik het ijs op en dan hoef ik niet te wennen. Nu is elke training een beetje een opgave. Het voelt nog niet goed, het gaat niet snel en het is wel moeilijk om vertrouwen te houden nu het zo lang duurt.”
Hoe komt dit?
"Ik heb geen idee. Als ik het wist, dan kon ik er wat aan doen. Misschien focus ik mij er nu wel te veel op hoor. Een paar weken geleden ben ik hard onderuit gegaan. Mijn rug zat scheef en staat eigenlijk pas sinds dit weekend weer goed.
Ik ben ook niet de enige. De andere meiden die bij het WK in Colombia waren hadden ook lange tijd nodig om te wennen voordat ze weer goed schaatsten.”
Maar dit slechte gevoel kan bij jou ook zo weer omslaan.
"Ja, mensen zeggen vaker: ‘met jou komt het toch wel weer goed’. Maar wat heb ik daar nu aan? Ik kan wel gaan zitten wachten, maar ik moet toch ergens zelfvertrouwen uit halen. Gelukkig heb ik een hele goede sportpsycholoog!’’