Die eerste woorden komen van Hoolwerf, die even daarvoor met de hulp van zijn Reggeborgh-ploeggenoten voor de tweede keer in zijn carrière naar het rood-wit-blauw snelde. “Het NK is onvoorspelbaar”, vindt de Eemdijker. Dat gaat wat hem betreft over de grootte van de ploegen, het deelnemersveld als geheel en de tactieken die zij hanteren. Daar komt bij dat hij voor deze wedstrijd ineens de tegenstander is van Jorrit Bergsma, in het internationale circuit juist zijn bondgenoot.

De ‘groenen’ hebben hun tactiek op de 39-jarige routinier aangepast. Door Evert Hoolwerf de vrijheid te geven in een eventuele ontsnapping, hinken ze tegen hun aard in op twee gedachten. Normaal gesproken starten ze juist met één uitgesproken kopman. Het koersverloop speelt Bart echter in de kaart. De onvermijdelijke aanval van Bergsma wordt onder controle gehouden door Jordy van Workum en Evert Hoolwerf, waarna duidelijk is dat deze snelle en harde koers zal uitdraaien op een sprint.

Daarin komt een bijzondere man bovendrijven: Wisse Slendebroek, de jongeling van Royal A-ware. De Nederlands kampioen op het natuurijs van de Weissensee vindt zichzelf 'in het wiel' van Hoolwerf en kan in diens zog zomaar naar de tweede plaats sprinten. “Dat verbaasde mij ook”, haast de 20-jarige rijder zich te zeggen. “Bart zat wat verder naar achter en ik kon makkelijk naar hem toe schuiven. Ik probeerde nog even onderdoor te komen in de laatste bocht, maar daar was absoluut geen sprake van.” Slendebroek houdt snelle mannen als Jorian ten Cate (brons), Harm Visser en Yves Vergeer achter zich.

Bart Hoolwerf met vlak achter zich Wisse Slendebroek
In het blauw, al een paar ronden lang vlak achter Hoolwerf: Wisse Slendebroek | Foto: Soenar Chamid

De suprematie van Hoolwerf doet de vraag rijzen of de nationale titelstrijd niet aangegrepen had moeten worden om voor hem en zijn vaste partner Bergsma een zeldzame trainingsmogelijkheid te creëren. Als duo in een oranje outfit hadden ze kunnen oefenen tegen de andere duo’s: Van Workum met Evert Hoolwerf, Visser en Robert Post, Ten Cate en Vergeer.

Wat de kersverse Nederlands kampioen betreft is dat echter geen optie. “Eerlijk gezegd heb ik er nooit zo over nagedacht. We hebben het wel vaak gehad over het simuleren van een internationale mass start. Het is in het verleden al vaak genoeg geprobeerd om vergelijkbare situaties te creëren als in de World Cups, maar dat gaat je gewoon niet lukken”, meent hij, doelend op de verhoudingen tussen de ploegen en de breedte van het veld die nodig zijn om een kwalitatief goede mass start te krijgen.

“Het is heel moeilijk of zelfs onmogelijk om erop te trainen, maar als we allebei in goeden doen zijn, kunnen we gewoon een dodelijk duo zijn”, luidt dan ook de conclusie. Met de prestaties van dit weekend hebben zowel Hoolwerf als Bergsma zich wel bewezen. Naast de nationale titel eindigt Hoolwerf namelijk ook nog als vijfde op de belangrijke 1500 meter, die hem wellicht ook nog naar een startbewijs op de Olympische Spelen kan brengen. Bergsma behaalt weer zijn oude niveau en eindigt op het podium van de vijf en tien kilometer.

Voordat Milaan in zicht komt, wil Hoolwerf zichzelf nog drie keer bewijzen dit seizoen. De wereldbekers in Polen en Heerenveen én uiteraard het WK in Hamar. “Ik heb al echt een topseizoen tot nu toe, maar er komt nog een paar belangrijke wedstrijden aan. Daar wil ik meer mooie dingen laten zien en daar gaat nu wel de focus op.”

Groenewoud moe maar voldaan na eerste titel

Bij de vrouwen is er eveneens geen verrassende winnares. Toch is de nationale titel op de mass start voor Marijke Groenewoud pas haar eerste. Na tien keer Irene Schouten, één keer Foske Tamar van der Wal en één keer Annouk van der Weijden is Groenewoud ook slechts de vierde vrouw in de geschiedenis die zich Nederlands kampioene op de mass start mag noemen.

Voor de Friezin zelf is het een klein aandeel in een weekend waarin ze in totaal drie keer goud verovert. Naast de mass start is ze ook de beste op de 1500 en 3000 meter. Op de 5000 meter blijkt haar rit wel goed voor brons, maar niet voor een WK-ticket. “Dat ging in het hoofd verkeerd”, luidt de analyse. “Met het bord op zes ronden krijg ik zelfmedelijden, en zodra je het opgeeft ben je kansloos.”

Spierballentaal van Marijke Groenewoud
Spierballentaal van Marijke Groenewoud na haar eerste titel op de mass start. | Foto: Soenar Chamid

Ze baalt flink, maar heeft de knop kunnen omzetten voor de mass start, een afstand waarop ze veel meer ervaring heeft dan op de langste individuele afstand. Ze rijdt dan ook op superieure wijze naar het goud en verwijst daarbij Kim Talsma en Bente Kerkhoff naar de plaatsen twee en drie. Pas daarna slaat de vermoeidheid definitief toe. “Het is best zwaar om je mentaal elke keer op te laden voor een wedstrijd", vertelt ze. "Fysiek zou ik misschien nog wel een wedstrijd kunnen doen, maar dat hoeft gelukkig niet meer.”

Met waarschijnlijk vier startbewijzen voor het WK op zak (1500 en 3000 meter, ploegenachtervolging en mass start), kan Groenewoud op het WK in Hamar ook voor vier keer goud gaan. Het is een wens die Joy Beune eerder heeft uitgesproken. “Dat motiveert mij. Ik wil dat ook”, reageert Groenewoud na enig aandringen.

Ondanks het feit dat Beune nu een minder weekend kent, verwacht Groenewoud dat haar concurrente er binnenkort wel weer bovenop zal zijn. “Zelf heb ik met het NK Allround ook meegemaakt dat het de hele week goed ging, maar dat ik in de wedstrijden reed als een natte krant. Dat had Joy nu ook denk ik. In de World Cups zal ze er wel weer staan.”