,,Ze kwamen terug van het National Development Camp in Wichita Kansas”, zegt Mark Ladwig, als hij vertelt over de ramp die het Amerikaanse kunstschaatsen (‘En ver daarbuiten’) diep heeft geraakt. ,,Dat trainingskamp vervult voor veel kids een sleutelrol in hun ontwikkeling als schaatser. Het is de eerste stap in de richting een olympische carrière. Je maakt er vrienden voor het leven.”
Veel van die ontluikende vriendschappen zijn in de knop gebroken, weet hij dan ook. Vlucht AA 5342 van American Airlines vloog een groep kampgangers en hun ouders en coaches uit de regio Boston terug naar de huis. ,,Ze zullen blij en opgetogen zijn geweest.” Vol met verhalen ook over wat ze daar in Wichita hebben meegemaakt, vermoedt Ladwig. Hij is de 44-jarige teamleider van de groep van dertien Amerikaanse schaatsers die deze week in actie komen op Challenge Cup in Tilburg.
Ladwig, een oud-olympier die in 2010 op de Winterspelen in Vancouver tiende eindigde op het onderdeel paarrijden, kende enkele slachtoffers. ,,Mensen met wie ik een hechte vriendschap had. Het heeft echter een grote impact op heel mensen uit onze skate community. Iedereen kent wel iemand, of iemand die weer iemand kent van de ramp.”
Ook binnen de groep waarmee hij in Tilburg is? De Amerikaan wil vooral liever niet te veel zeggen over de jonge talenten met wie hij op pad is. Wel over waar ze staan in hun carrière en de plaats van het nationale trainingskamp daarin. Want voor alle duidelijkheid, bij de ramp lieten ook ontluikende talenten van elf, twaalf, dertien jaar het leven. Kinderen als Jinna Han, die samen met haar moeder omkwam. Maar ook Maxim, de 23-jarige zoon van de naar Amerika geëmigreerden Shishkova en Naumov. Maxim keerde met een knappe vierde plaats in de ‘singles’ huiswaarts.
Deze tragedie geeft daarmee ook pijnlijk aan welke sleutelrol het National Development Camp speelt in het opleidingsprogramma van de Amerikanen. ,,In het begin van het seizoen zijn er nation wide zo’n 25 wedstrijden waarop jonge schaatsers kunnen laten zien wat ze waard zijn”, zo begint Ladwig zijn uitleg over hoe het Amerikaanse scoutingsystseem. ,,Ieder mag er drie uitpikken en de beste twee resultaten tellen. Opgeteld levert dat per district een top-4 op. Die vier gaan naar het National Development Camp, dat elk jaar enkele dagen na het nationaal kampioenschap wordt gehouden in de daarvoor aangewezen stad, deze keer in Wichita. Voor de kinderen is dat een geweldige ervaring. Ze zijn ontdekt. Ze zien er hun favorieten aan het werk. Ze komen er mogelijk mee in contact op het kamp. Het is een enorme motivatie om te gaan voor een carrière in deze sport.”
Logisch dus dat enkelen van hen in Tilburg volgens Ladwig ook de schaatsers kennen die zijn omgekomen. Of van zien. Of van een foto. Of omdat er een vriendschap is ontstaan. Of het lastig is om nu in Tilburg weer op het ijs stappen? ,,Ieder verwerkt de rouw op zijn of haar eigen manier”, weet de Amerikaan. ,,Ik kan alleen over mezelf spreken. En dat is dat ik op een punt ben, dat ik weer verder kan gaan.”
Verder met zijn werk in het Amerikaanse opleidingsprogramma. Met schaatsers als Ilia Malinin (goud op het vorige WK single), Isabeau Levito (zilver WK single) en het ijsdanskoppel Madison Chock/ Evan Bates hebben de Amerikanen wereldtoppers in huis. ,,Ook bij ons gaat het met golfbewegingen, maar over het algemeen houden we een consistent hoog niveau vast”, weet Ladwig.
Hij is in Tilburg met een gezelschap van ‘divers niveau’. Zo probeert Starr Andrews als de nummer zes van de afgelopen nationals bij de senioren hogerop te komen. ,,Maar voor sommige kids is dit hun eerste buitenlandse wedstrijd”, vertelt Ladwig. ,,Met dank aan jullie nationale federatie die ons heeft uitgenodigd voor deze Challenge Cup. Dit is een fijne plek voor wie nog nooit buiten de States heeft geschaatst. Je vliegt er gemakkelijk heen. Het openbaar vervoer is goed. Prachtig hotel. Het voelt erg als thuis.”
Maar het moet volgens hem ook juist meer zijn dan ‘home’. ,,Denk aan het ervaring opdoen met reizen. Of dat je rond een wedstrijd een andere taal hoort dan Engels. Zoals hier het Nederlands. Dat kan verwarrend zijn. Maar ook apart als je je naam wordt afgeroepen door de speaker. Dit is ook een prima wedstrijd om je minimale score voor andere events te halen. En je krijgt te maken met een internationale jury. Zo weet je direct of je internationaal op de goede weg zit. Kortom, het gaat er ons vooral om dat schaatsen op dit niveau goed is voor de ontwikkeling van je zelfbewustzijn Dat je leert wat er nodig is om te presteren op een internationaal niveau. Hopelijk inspireert het ze om naar een hoger niveau te reiken.”
Alle uitslagen van de Challenge Cup staan hier