Vriesinga verblijft acht weken op Bali, waar de student Social Work aan NHL Stenden in Leeuwarden de minor ‘mindfulness’ volgt. Een prachtige kans om de wereld te ontdekken en ‘vooral met yoga bezig te zijn’, maar wel eentje waarvoor ze haar sportieve ambities voor even heeft moeten laten varen. “In het derde jaar van mijn studie konden we een minor doen op Bali. Ze zijn op school heel flexibel met mijn sportieve verplichtingen. Ik had gehoopt dat ik mijn vertrek kon uitstellen tot na de finale… dat ging helaas niet.”

Ze reisde nu al later dan haar studiegenoten naar het Indonesisch eiland, nog later afreizen was geen optie. Een dag na de voorlaatste Cupwedstrijd in Utrecht stapte Vriesinga op het vliegtuig. “Als ik nog later vertrokken was, zou het weinig zin hebben gehad om er nog heen te gaan. Dan zou ik zoveel hebben gemist.” Inmiddels zit de Friezin ruim anderhalve week op het Indonesisch eiland en is ze gewend aan het leven daar. “Het was even wennen, maar nu is het heerlijk. Het is een heel ander leven hier, voor mijn gevoel ging ik honderd jaar terug in de tijd toen ik hier arriveerde. We hebben het in Nederland heel goed als je ziet hoe de mensen hier leven.”

Hoewel de studiedagen in de oosterse wereld Vriesinga goed bevallen, had de dorpsgenote van Harm Visser zaterdag liever aan de start gestaan in Groningen. “Ik baal ontzettend dat ik er niet bij kan zijn, ik had natuurlijk gewoon de Cup willen winnen.” Met de overwinning in Den Haag nam ze al in de derde wedstrijd van het seizoen het leiderspak over en hield dat vast tot de meest recente wedstrijd in Utrecht. “Eindhoven kon ik door ziekte niet rijden. Het duurde lang voor ik weer opknapte. Daardoor werd mijn voorsprong steeds kleiner.”

De 17-jarige Vriesinga vormde dit seizoen een gevaarlijke tandem met haar teamgenote Anna Marit Sybrandi. De twee kennen troffen elkaar op jonge leeftijd al op de shorttrackbaan en bouwden dit jaar een aardige band op. “We zijn aan elkaar gewaagd, houden elkaar scherp”, zo omschrijft de Friezin de relatie met haar teamgenote. “Het is leuk dat we zo samenwerken en als het dan op een eindsprint aankomt, is het ieder voor zich.”

De slotwedstrijd van het seizoen voor beloften vrouwen wordt zaterdagavond rond 23.45 uur lokale tijd in Bali afgewerkt. “Ik blijf er zeker voor wakker!”, zegt Vriesinga, die ondanks haar afwezigheid nog op het podium van het klassement kan eindigen. “Ik hoop vooral dat Anna Marit de Cup pakt en we als team het ploegenklassement winnen.”

Anna Marit Sybrandi, marathon Heerenveen, 8 februari 2025
Sybrandi (voorgrond) in het witte pak van het jongerenklassement, Vriesinga zit haar op de hielen. | Foto: Neeke Smit

Het is met andere woorden aan Sybrandi om de verwachtingen waar te maken en samen met de andere vrouwen van Boltrics de hoofdprijzen weg te kapen. Door de tweede plek in Utrecht kreeg de boerendochter uit Deinum het leiderspak om haar schouders en verdedigt ze zaterdag een voorsprong van 12,1 punten op Manon Gremmen. Ze is al een paar jaar een vaste waarde in de top van het klassement, maar leerde dit seizoen een belangrijke les: winnen.

“Dat ik vorig jaar niet won, zat me niet lekker en wilde ik rechtzetten”, vertelt ze. Dat lukte al vroeg in het seizoen op haar thuisbaan in Leeuwarden. Vanaf dat moment verdeelde Sybrandi haar energie tussen het knechten voor Vriesinga en het sprokkelen van punten om zelf nog een goed klassement te rijden. “Als ik gaten dichtreed voor Mayke, pakte ik zelf niet veel punten. Dat veranderde de laatste wedstrijden waardoor ik in Utrecht de koppositie overnam.”

De reeks ereplaatsen telt wat dat betreft zwaarder dan die ene overwinning in de Elfstedenhal, erkent de twintigjarige rijdster. “Keer op keer kort eindigen gaf mij vertrouwen. Het blijft marathonschaatsen, je kunt niet altijd winnen. We hebben de laatste maanden wel echt geleerd hoe we wedstrijden naar onze hand kunnen zetten. We kunnen het dit seizoen echt in de praktijk brengen, daar ben ik heel blij mee.”

Anna Marit Sybrandi, marathon Breda, 21 december 2024
Na de winst in Breda lonken nu de grote prijzen voor Sybrandi: het algemeen klassement, het jongerenklassement én het ploegenklassement. | Foto: Neeke Smit

Het onder de knie krijgen van koersen beslissen haalde Sybrandi uit de trainingen met Team Frysk, maar ook door talloze oude marathons die ze terugkeek. “Alles wat op YouTube staat, natuurijswedstrijden uit de jaren negentig of een kunstijswedstrijd in Breda van vijf jaar geleden; je kunt het zo gek niet bedenken of ik kijk ze terug”, legt ze uit. “Het is heerlijk om te kijken naar schaatsers die de beuk er echt in gooien, die zichzelf binnenstebuiten keren en voor het beste resultaat gaan. Het is inspirerend en ik probeer te leren van ploegentactieken en te zorgen dat we zelf tijdens de koersen ook in die positie komen.”

De belangrijkste opdracht van dit weekend is het binnenhalen van de eindoverwinning en het ploegenklassement. Daarna lonkt voor Sybrandi promotie naar de Topdivisie, waar het peloton nieuwe aanwas goed kan gebruiken. “Vorig jaar was er al even sprake van dat we met de ploeg konden doorstromen, maar toen was het voor onze ontwikkeling belangrijker om bij de beloften te blijven. We moesten eerst leren winnen, ontdekken hoe we als ploeg moeten rijden. Dat ging dit seizoen best goed, hopelijk kan ik komend seizoen die stap alsnog zetten.”

Meer informatie over de DCP Etiketten Marathon in Groningen staat hier.