Wat het deze keer wel een stuk makkelijker zou moeten maken, was het feit dat ik niet aan de kilo’s hoefde te denken. De tassen gaan namelijk in de bus en de bus wordt naar Font Romeu gereden. Ik had deze keer zelfs een lijstje gemaakt met de categorieën: schaatsen, skaten, hardlopen, fietsen, gewone kleding en toiletspullen inclusief aantallen. En dan nog inpakstress hebben, hè. Misschien is dat vrouw eigen.
Wat het inpakken bemoeilijkte was dat we afgelopen weekend de Nationale Trainingsdagen hadden. Het is de vijfde keer dat deze dagen gehouden zijn en ditmaal was het in Eindhoven. Voor de Nationale Trainingsdagen kan iedereen zich opgeven. Jong en oud, iedereen is welkom.
Wilf O’Reilly organiseert deze dagen en met hulp van ons als Nationale Ploeg en Dave Versteeg wordt er training aan de deelnemers gegeven. Twee maal per jaar vinden deze dagen plaats. Dus als je deze hebt gemist, in augustus of september komt er nog één.
In Eindhoven lag er al ijs dus konden we gaan shorttracken. Dat betekende dus voor mijn inpakstrategie dat ik nog wat kleding apart moest leggen. De deelnemers deden goed hun best en luisterden aandachtig naar onze aanwijzingen en de vooruitgang werd al vrij snel zichtbaar.
Naast het shorttracken werden de deelnemers ook geholpen met oefeningen op de Swissbal en bij het slijpen. Voor de slijpclinic moest ik mijn gauge uit mijn tas houden om de ronding en de kromming te kunnen checken. De deelnemers weten nu hoe ze het beste kunnen slijpen om hun ronding het langste in hun ijzer te kunnen houden.
Als laatste stond een downtraining op het programma. Dat betekende dat ik een broekje en een shirtje uit mijn inpakprogramma moest houden. De deelnemers hadden nog wat spierpijn van de zaterdag maar dat kon de pret niet drukken. Diep zitten was het doel en ik moet eerlijk bekennen, dat deden ze erg goed.
Als afsluiting speelden we met zijn allen een potje Crazy Frisbee op het grasveld binnen de langebaan. Met het zonnetje hoog aan de hemel en de temperatuur op 28 graden werd er fanatiek gespeeld. Iedereen wilde tenslotte winnen. Mijn team kwam al vrij snel op voorsprong maar we schenen wind mee te hebben. Dus ruilden we van kant.
De wind scheen te draaien want we gooiden de frisbee vrijwel probleemloos tussen de pionnen. Wij wonnen dus dik en Wilf kon een rondje rennen en ‘We are the champions’ zingen. Maar, 28 graden en een fanatiek potje frisbee betekent voor mijn inpakprogramma dat ik een schoon t-shirt en korte broek eruit moet houden om dat aan het einde van de dag aan te kunnen trekken.
Om een lang verhaal kort te houden, alle kleding van de Nationale Trainingsdagen zijn gewassen en zitten in mijn tas die ik morgen meeneem naar Schiphol. Als ik aankom in Font Romeu kan ik mijn andere tassen met kleding uit de bus halen en samen met mijn tas vanaf Schiphol uitpakken, en in de kast leggen. Dan kan ik eens rustig voor de kast gaan zitten en bedenken wat ik eens aan zal gaan doen…