Na de geboorte van zoon Dirk hervatte Schouten de afgelopen weken haar trainingen op het ijs. Dat leidde tot geruchten over haar terugkeer in competitie. Bij haar afscheid vorig jaar liet Schouten weten dat ze de marathonsport nog geen vaarwel wilde zeggen. Er werd over het algemeen gedacht dat de Noord-Hollandse volgend jaar terug zou keren in het peloton, maar dat is nu in een stroomversnelling geraakt. Zaterdag trekt Schouten het wedstrijdpak aan en staat ze als 'wildcard' met een neutraal pak aan de start van de Rein Zwart Bokaal.
Irene, we zitten precies twee maanden na de bevalling. Hoe gaat het met je?
“Ik ben als moeder in een heel andere wereld terechtgekomen. Het was fantastisch, het gevoel is zo mooi. Ik voelde me tijdens de zwangerschap echt niet goed. Eigenlijk was ik die hele periode erg misselijk. Toen Dirk geboren was, ging het meteen beter en had ik veel energie. Ik wilde graag bewegen, maar moest in het begin heel rustig aan doen vanwege de hersteltijd die staat voor een bevalling. De eerste zes weken ben ik hersteld, twee weken geleden kreeg ik groen licht van mijn fysio dat ik weer mocht beginnen. Ik wilde meteen buikspieroefeningen doen, maar die waren weg. Ik kon niet eens planken. Nu ben ik weer aan het opbouwen en dat geldt ook voor zaterdag.”
Je stond eerder alweer op het ijs, hoe voelde dat?
“Omdat ik nog niet zoveel had gedaan, dacht ik dat mijn conditie helemaal weg was maar de techniek niet zomaar kwijt zou zijn. Maar omdat de core zo zwak is geworden na de zwangerschap en schaatsen heel erg aankomt op coördinatie, klopte er heel weinig van de bewegingen die ik maakte. Nu merk ik dat het elke week beter gaat. Vlak voordat de ploeg naar de World Cups in Noord-Amerika ging was ik even in Thialf om te schaatsen. Gisteren heb ik weer met de ploeg gereden en coach Arjan (Samplonius, red.) zag al een heel groot verschil. Eerst wiebelde ik bij elke slag omdat de stabiliteit ver te zoeken was, nu gaat het alweer een stukje beter. Dat was voor mij de bevestiging dat ik dacht: nu kan ik de marathon rijden.”
De lol in het schaatsen is nooit weg geweest, als ik het zo hoor.
“Sporten vind ik heerlijk, het schaatsen natuurlijk ook. Ik ben blij dat ik het weer kan doen. Maar ik moet wel zeggen, ook tegen andere vrouwen die bevallen: dit is niet normaal. Ik heb het geluk gehad dat ik een goede bevalling heb gehad, daardoor was het makkelijker om het sporten weer op te pakken. Voor de komst van Dirk heb ik begeleiding gehad bij het trainen van mijn bekkenbodem zodat ik na de bevalling sneller zou herstellen. Anders was het risico veel te groot. Ik was hier gedurende mijn zwangerschap ook al mee bezig. En toch, tijdens de weken rond de bevalling twijfelde ik of ik ooit weer een normaal lichaam zou krijgen. De eerste dagen na de bevalling voelde ik me echt niet goed, maar iedereen waarschuwde me al: ‘Rustig aan, dat komt wel’.”
Dirk is inmiddels twee maanden oud, hoe gaat het met hem?
“Hij slaapt ontzettend veel, nu begint de fase dat hij steeds meer wakker is en mensen begint te herkennen. Dat is wel heel leuk.”
Zaterdag sta je aan de start in Heerenveen. Daardoor zijn er meteen verwachtingen. Hoe ga je daarmee om?
“Ik ben nu vooral bezig met herstellen en had niet verwacht dat ik na twee maanden alweer zou schaatsen. Ik hoopte stiekem de laatste marathon te kunnen rijden, maar dat ik nu al kan starten is meegenomen. Het doel is om mooi te rijden, lekker op te bouwen en dat door te trekken naar volgend seizoen en dan meer marathons te gaan rijden.”
Er wordt al een tijdje behoorlijk gespeculeerd over een eventuele terugkeer in het langebaanschaatsen, hoe sta je daarin?
Lachend: “Ik snap niet hoe men daarbij komt… Op dit moment ben ik daar echt niet mee bezig, ik wil een goede moeder zijn voor Dirk en daarnaast rustig opbouwen. Ik denk er nu nog niet aan.”
Meer informatie over de Daikin Marathon Cup 14 | Rein Zwart Bokaal staat hier.
