'Je doet het nooit voor iedereen goed'

Albert Kamminga uit Haulerwijk is door zijn oudste dochter Manon bij het inline-skaten terechtgekomen. Zelf heeft hij toen zij nog jong was ook op inline-skates gestaan. "Maar dat heb ik maar heel kort gedaan. Ik fiets al redelijk veel en ik loop wat hard. Dan kun je wel van alles willen, maar uiteindelijk doe je dan van alles bijna niks." Wel is hij nog altijd actief als vrijwilliger binnen het jurykorps.

Wanneer bent u destijds begonnen als vrijwilliger binnen het inline-skaten?

"Ik weet het niet exact, maar ik denk zo'n tien tot twaalf jaar geleden. Ik kwam toen in het bestuur van Skeelervereniging De Draai in Haulerwijk. Eerst was ik bestuurslid en toen de voorzitter zich terugtrok, ben ik ongeveer drie jaar voorzitter geweest. Haulerwijk is een vrij klein dorp en met name in die periode waren de pistes in Nederland nog dun gezaaid. Daardoor hadden wij een vrij grote vereniging en dan is het natuurlijk heel leuk om met een hele club vrijwilligers zo'n vereniging draaiende te houden."

"Wat je volgens mij ook nodig hebt, met name wanneer je in het bestuur zit, is dat je volop binding met de club hebt. Op een gegeven moment kwam er een periode dat Manon nog maar heel weinig in Haulerwijk skeelerde, want zij ging met de nationale selectie op pad. Toen merkte ik ook voor mezelf dat die binding met de club minder werd. Ik vind dat zo'n vereniging recht heeft op iemand die er volledig in zit, en het liefst zelf ook kinderen heeft die skeeleren bij die club, vandaar dat ik daar toen uit ben gestapt."

Wat was voor u de reden om juist toen de jurycursus te gaan doen?

"Dat was een beetje een mengeling. Aan de ene kant de wens om betrokken te blijven bij de sport, omdat ik het vooral heel erg leuk vind. Maar ook, zoals je bij veel sporten ziet, dat er altijd gezocht wordt naar vrijwilligers die steeds maar weer klaarstaan. Wanneer je ervoor kiest om te gaan jureren ben je regelmatig een hele dag kwijt. Dat doe je alleen als je het leuk vindt om te doen."

Er zijn veel ouders die dat doen.

"Dat klopt. Daaruit blijkt ook steeds weer dat het inline-skaten in Nederland een vrij klein wereldje is. Tegelijkertijd is dat ook wel een beetje de charme van de sport. Je leert elkaar, zeker ook binnen het jurykorps, goed kennen en het is een wereldje waarin ik me thuis voel."

U bent 'jurylid allround'. Wat houdt dat precies in?

"In de tijd dat ik werd opgeleid tot jurylid moest je gaandeweg jezelf bekwamen in al die verschillende onderdelen; van aankomstrechter tot bochtencommissaris tot noem maar op. Tegenwoordig zijn voor al die verschillende specialisaties aparte juryopleidingen. Als allround jurylid mag ik alle taken uitvoeren, maar doordat het zo'n klein clubje mensen is, ontwikkelt zich heel vaak wel een soort van routine. Het zijn vaak dezelfde mensen die een bepaalde taak leuk vinden om te doen, of het ligt hen goed, waardoor je ook wel regelmatig in dezelfde rol terechtkomt. Ik vind het heel leuk om te starten en ik sta ook wel graag in de bocht."

Wat doet u wanneer Manon meedoet aan een wedstrijd?

"Meestal stap ik even terug. Eigenlijk is dat ook gewoon het beleid. Als je direct betrokken bent, neem je in elk geval geen doorslaggevende beslissingen. Ik kies er meestal voor om iedere schijn van partijdigheid weg te halen en daarom doe ik even een stap terug."

Voor u is dat lastig. Geldt dat ook voor Manon?

"Ik heb het daar met Manon wel eens over gehad, maar zij zegt dat zij niet eens zoveel meekrijgt van wie er als jurylid langs de baan staat. Ik denk bovendien dat de kans groter is dat ik haar strenger zou beoordelen dan dat ik haar zou bevoordelen. Maar ik wil haar sowieso niet jureren, ik wil ten koste van alles voorkomen dat ik wel partijdige dingen doe."

Tijdens het afgelopen EK werd Manon gediskwalificeerd in de series van de 500 meter. Kijkt u daar als jurylid met andere ogen naar?

"Ik was zelf niet aanwezig, maar ik heb het later toen we weer thuis waren na onze vakantie teruggezien. Op de een of andere manier kan ik me wel vrij makkelijk bij zo'n diskwalificatie neerleggen. Misschien juist omdat ik weet hoe lastig het is om als jurylid beslissingen te nemen waar iedereen zich in kan vinden. Dat is niet mogelijk. Ik zeg ook wel eens tegen collega-juryleden 'Een ding is altijd vooraf al duidelijk: je doet het nooit in de ogen van iedereen goed.' Als je je daar bij neerlegt, maakt dat het wel makkelijker."

"Dat gold voor deze beslissing ook. Manon werd natuurlijk wel zwaar getroffen, want zij werd ook gediskwalificeerd voor de volgende wedstrijd. Ik heb het daar tijdens het kampioenschap nog even met Eric Devos, de Belgische scheidsrechter, over gehad. We kennen elkaar goed en hij had het gevoel dat hij mij iets moest uitleggen. Maar ik heb hem gezegd dat ik weet hoe lastig het af en toe is om als jury zo'n beslissing te moeten nemen. Dus ik heb er niet veel moeite mee. Ik vind het voor Manon natuurlijk wel sneu en jammer, maar het is een onderdeel van de sport."

Heeft u zelf wel eens een beslissing genomen waar u later niet helemaal achterstond?

"Tuurlijk neem je wel eens beslissingen waarvan je achteraf denkt misschien was het toch anders. Maar je moet ook tijdens de wedstrijd in vrij korte tijd beslissingen nemen en rijders en iedereen daaromheen willen graag duidelijkheid. Mensen willen dat je als jurykorps ergens voor staat en daar hoort ook bij dat je af en toe een beslissing neemt waarvan je achteraf denkt misschien was het niet juist."

"Daarnaast spelen emoties ook een grote rol. Soms heb je rijders, coaches en ouders bij wie emoties hoog oplopen, dan moet je toch als jurylid proberen vanuit het reglement de dingen te doen. Daar passen emoties niet altijd bij. Terwijl ik heel goed begrijp dat je als rijder en/of ouder emoties bij dit soort dingen hebt. Dat is wel eens lastig."

Hoe bent u zelf als ouder op de tribune?

"Ik heb natuurlijk ook die emoties. In de loop van de jaren wordt het wel wat minder en gemakkelijker. Doordat Manon al vrij jong onder de vleugels van bondscoach Desly Hill kwam, heb ik voor mezelf het besluit genomen dat 'Desly over Manon waakt' en dat ik me daar als ouder niet al teveel mee moet gaan bemoeien. Desly heeft er natuurlijk veel meer verstand van dan ik en Manon heeft er helemaal niks aan als ze in een rare spagaat komt tussen wat haar coach zegt en wat haar vader ervan vindt. Dat maakte het wat makkelijker om me wat meer afzijdig te houden."

"Maar het afgelopen EK had ik voor het eerst dat ik weer wat zenuwachtiger was dan ik heel lang geweest ben. Met name voor de 1000 meter. De dagen voorafgaand aan die 1000 meter had Manon die diskwalificatie opgelopen, dus dat zat niet echt mee. En ik wist wel hoe graag ze die 1000 meter wilde winnen. Daar heb ik de hele dag wel een beetje last van gehad en dan is ook bij mij die ontlading heel erg groot wanneer het lukt.

Wat is voor u de voldoening van dit vrijwilligerswerk?

"Dat hangt voor mij af van welke categorie ik jureer. Als ik bij die hele jonge categorie jureer, is voor mij de grote lol dat ik meer bezig ben met coachen en opvoeden. Heel veel jonge rijders komen naar me toe en vragen hoe het allemaal moet. Ze staan zenuwachtig bij de start en daar wordt het spel nog niet zo hard gespeeld. Dat is gewoon heel erg leuk om te doen. En bij de wat oudere jeugd is het met name de spanning die je ziet tijdens de wedstrijden en ook het gevoel dat je het als jury voor die rijders mogelijk maakt dat ze die wedstrijd kunnen rijden. Daarvoor staan we er uiteindelijk. Niet voor onszelf, maar voor die rijders."

Op welke manier zouden meer vrijwilligers van 'buitenaf' bij de sport betrokken kunnen worden? Helpt meer bekendheid daarbij?

"Als het antwoord op die vraag zo makkelijk zou zijn, dan zou dat al meer het geval zijn. Maar meer bekendheid zou wel kunnen helpen. We gaan zelf ook regelmatig naar schaatswedstrijden en dan zeg ik altijd tegen mensen 'ga eens naar wat leuke inline-skatewedstrijden kijken'. Dat is zoveel spectaculairder dan het langebaanschaatsen. Het lijkt ook een beetje alsof de onbekendheid onbemind maakt. Meer bekendheid zou volgens mij ervoor kunnen zorgen dat ook andere mensen dan ouders en direct betrokkenen als vrijwilliger actief willen zijn binnen het inline-skaten."

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de 'Vrijwilliger van de Week', en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl