Jenning de Boo heeft zondag in Calgary weer een vinkje gezet. Hij dook als eerste Nederlander ooit onder de 34 seconden op de 500 meter. Het slechte nieuws? Het was net niet genoeg om die vermaledijde Jordan Stolz te pakken. De Boo eindigde nipt achter de Amerikaan. De belangrijkste conclusie is echter dat Stolz de hete adem van de Groninger inmiddels voelt.
Jenning de Boo ging met een plan naar Calgary en overtrof zijn eigen verwachtingen op de 500 meter. De 21-jarige schaatser had 33,90 in gedachten. Het werd 33,87 op twee honderdsten van Stolz. Daarmee haalde de sprinter van Reggeborgh ruim drie tienden van zijn persoonlijk record af en dook hij onder het nationaal record van Ronald Mulder. De 34,08, gereden in 2017, behoort definitief tot het verleden. De Boo was op sprintgebied al langer de Nederlandse referentie, maar zette deze week in Canada een nieuwe stap in zijn heerschappij.
En dus was er sprake van terechte blijdschap bij De Boo, die een kleine kanttekening plaatste bij zijn race. “Er zaten nog wel wat foutjes in”, zei De Boo na afloop bij de NOS. “Maar daar wil ik het niet over hebben, ik heb een mooie rit gereden. Ik was best zenuwachtig, best wat mensen hadden er druk op gezet. Iedereen dacht dat ik wel even een 33’er ging rijden, maar dat doe je niet zomaar. Ik ben heel blij dat het toch gelukt is.” De perfectionist De Boo heeft perspectief om zijn 500 meter nog verder te verbeteren, maar: “Voor nu was dit genoeg, ik heb ‘m niet gewonnen maar wel twee enorme persoonlijke records. Daar ben ik hartstikke trots op.”
Toch lijkt er een kleine kentering gaande in de krachtsverhouding. Was Jordan Stolz de dominante factor op de 500, 1000 en 1500 meter, maar dit weekend liet zien dat de voorsprong van het Amerikaanse wonderkind niet meer zo groot is. Bob Corby, de coach van Stolz, meldde zich na de race even bij De Boo. “Hij zei: ‘You’re getting too close’”, ging De Boo verder. “Bang zal Stolz niet zijn, hij vindt het ook mooi denk ik. Het is een mooie tegenstander die nog niet verloren heeft. Dat kan nog komen.”
Achter Stolz en De Boo stond Damian Zurek (34,07) met een nieuw Pools record op het podium, de overige Nederlanders speelden een bijrol. Positieve uitschieter was Sebas Diniz (34,41) die maar liefst drie tienden van zijn persoonlijk snelste tijd haalde. Hij eindigde daarmee op de tiende plek. Stefan Westenbroek (34,50) en Merijn Scheperkamp (34,53) verbeterden hun persoonlijke toptijd niet in Calgary.
Bij de vrouwen was er wel Nederlands goud op de 500 meter. Femke Kok moest zondag een wildcard inzetten om in de A-groep te mogen starten tijdens haar eerste wereldbekerrace van dit seizoen in Calgary. Kok kwam op dit niveau nog niet in actie als gevolg van het CMV-virus waar ze last van had. Na een uitstekend EK Sprint trok ze de stijgende lijn door op de Olympic Oval. In de allereerste rit noteerde ze haar beste tijd van dit seizoen (37,01) en die tijd bleek voldoende voor winst. Pas in de laatste rit kwam Andzelika Wojcik enigszins in de buurt met 37,16, goed voor de tweede plek. Van de Poolse had Kok de meeste vrees.
De Friezin werd op de kruising naar eigen zeggen een beetje gehinderd door haar Chinese tegenstandster, maar perste er desondanks een knappe tijd uit. “Ik had niet gedacht dat ik met deze tijd zou winnen”, vertelde Kok bij de NOS. “Ik had graag een 36’er willen rijden, maar daarvoor mis ik wedstrijdritme. Normaal gaat zo’n 500 meter op de automatische piloot, ik ben nog zoekende. De overwinning ben ik heel blij mee.”
De andere Nederlandse schaatssters speelden een bijrol op de 500 meter. Dione Voskamp reed een persoonlijk snelste tijd (37,51), zij werd achtste. Suzanne Schulting eindigde op de tiende plek (37,77) terwijl Jutta Leerdam op de twaalfde plek eindigde (37,80).
Uitslagen van de World Cup in Calgary staan hier.
Een wereldrecord op de teamsprint moest zondag gereden worden door Jenning de Boo, Stefan Westenbroek en Tim Prins. Het zat er niet in voor het drietal van Reggeborgh. Een race vol schoonheidsfoutjes bracht de mannen naar 1.17,54, bijna drie tienden achter de wereldrecordtijd van een jaar geleden in Calgary. De Canadezen stelden in eigen huis teleur, de winst was voor de Amerikaanse ploeg. Het zilver was voor Nederland terwijl Polen brons pakte.
Hoge verwachtingen waren er voorafgaand aan de teamsprint bij de vrouwen. Met Femke Kok, Suzanne Schulting en Angel Daleman had de Nederlandse ploeg goede kansen om een aanval te doen op het wereldrecord, maar die ambitie kon al na enkele meters de ijskast in. Schulting ging vlak na de start onderuit waardoor het drietal vanaf dat moment bezig was met een kansloze missie. Na drie ronden stond er 1.27,47 op de chrono, maar dat werd niet veel later een diskwalificatie. Het wereldrecord van Nederland uit 2020 bleef staan: het Canadese trio pakte de winst met 1.24,90.
Op de mass start speelden de Nederlanders in beide races geen rol van betekenis. Greta Myers uit de Verenigde Staten kneep er tussenuit na de eerste sprint en werd niet meer bijgehaald. Geen van de andere teams deed een poging om de Amerikaanse terug te halen, Marijke Groenewoud nam genoegen met de vijfde plek. Zij kende een slecht weekend in Calgary.
Bart Hoolwerf had een mindere prestatie op de mass start al ingecalculeerd na zijn deelname aan de Aart Koopmans Memorial op de Weissensee, afgelopen donderdag. Hij maakte daarna de lange reis naar Calgary en stond een uurtje op het ijs in aanloop naar zijn optreden in de wereldbeker. Een drietal slaagde erin weg te rijden uit het peloton en zij werden niet weer bijgehaald: Timothy Loubineaud was van de drie het snelste aan de meet. Hij won voor Fridtjof Petzold en Indra Medard. Hoolwerf werd tiende.
