Met gekregen knuffels van oranjefans in zijn handen kwam Jenning de Boo met een grote glimlach de mixed zone binnenlopen om de pers te woord te staan. Zijn triomf kwam in een weekend dat niet alleen in het teken stond van sportieve prestaties, maar ook van persoonlijk verlies. Zijn opa, met wie hij een sterke band had, overleed in het weekend voorafgaand aan het Europees Kampioenschap. Ondanks het verdriet haalde De Boo kracht uit de woorden van zijn opa, die hem had aangespoord om zijn schaatsdroom na te jagen. “Hij zei nog dat ik niets moest laten schieten voor het schaatsen.”

De dood van zijn opa zorgde voor een groot contrast in het weekend van De Boo. Terwijl hij in Thialf vocht voor zijn Europese titel, bereidde zijn familie zich voor op de herdenkingsbijeenkomst op zondag en de begrafenis op maandag. De sprinter twijfelde echter geen moment of hij het EK zou rijden. “Misschien heeft het me zelfs een boost gegeven,” reflecteerde hij. Zijn opa, zelf ooit arts, was goed op de hoogte van zijn eigen toestand en had nog het Daikin NK Sprint gevolgd vanuit het ziekenhuis. 'Goed gereden jongen', ontving De Boo in een mailtje na afloop.

Mijn opa zei nog dat ik niets moest laten schieten voor het schaatsen.
Jenning de Boo

De Groninger voelde zich dit weekend gesterkt door de herinneringen aan zijn opa. “We hadden dezelfde interesses. Hij was enorm geïnteresseerd in geschiedenis en heraldiek (wapenkunde, red.). We konden leuk over dit soort onderwerpen praten.” Zijn grootvader had hem altijd gesteund in zijn schaatscarrière, en hoewel hij fysiek dit schaatsweekend niet meer aanwezig was, voelde De Boo dat hij opa erbij was. “Deze titel draag ik op aan mijn opa.”

Jenning de Boo EK Sprint
De Boo voelde zich dit weekend gesterkt door de herinneringen aan zijn opa. | Foto: Soenar Chamid

Het was niet de eerste keer dat De Boo onder volle druk presteerde. Tijdens het Daikin NK Sprint had hij zichzelf al bewezen door er met de Nederlandse sprinttitel vandoor te gaan. Toch voelde het EK anders. Terwijl hij bij het NK vooral gefocust was op snelheid, was hij nu extra alert op het voorkomen van fouten. Het algemene klassement stond voorop. “Tot het laatste moment was het focus, ik wilde het niet verprutsen.”

Toen hij Chris Huizinga in het allroundtoernooi een dubbele valse start zag maken op de 500 meter, kreeg De Boo wel extra zenuwen. “Ik laat me niet gek maken door anderen, maar ik leg mezelf altijd wel een bepaalde druk op.” Die druk, zo gelooft De Boo, hielp hem scherp te blijven en uiteindelijk de overwinning binnen te slepen. Bij de laatste bocht van de 1000 meter zag De Boo zijn coach, Gerard van Velde, met een opgestoken duim staan. “Toen dacht ik: oké, nu is het blijven staan en finishen.” Na zijn laatste afstand op het EK was de opluchting groot bij de sprinter van schaatsteam Reggeborgh. “Er viel een last van me af.”

Met zijn eerste Europese titel op zak, kijkt Jenning de Boo uit naar de aankomende wereldbekers, die gereden worden in respectievelijk Calgary (24 t/m 26 januari) en Milwaukee (31 januari t/m 2 februari). “Ik heb heel veel zin in Calgary. Ik hoop daar tijden aan te scherpen en misschien zelfs ene Amerikaan te verslaan”, knipoogt hij, doelend op de tot nog toe onverslaanbare Jordan Stolz. De Europees kampioen sprint blijft realistisch over de weg die nog voor hem ligt. “Ik probeer dat gaatje steeds iets kleiner te maken. Of ik hem al kan verslaan, dat weet ik nog niet, maar ik ga het in ieder geval proberen.”

Zilver voor uittredend kampioen

Jenning de Boo liet al zijn tegenstanders verbleken. Alleen Tim Prins mocht op de slotafstand even voelen hoe het was om voor Europees’ beste sprinter te eindigen. In de schaduw van De Boo zette Merijn Scheperkamp ook geen onaardig toernooi neer. De uittredend kampioen was best of the rest. Met zijn twee 500 meters bleef hij in het spoor van De Boo en ook op de laatste 1000 meter hoefde hij weinig toe te geven. “Ik heb het maximale eruit gehaald en geen grote fouten gemaakt. Ik schrik niet meer van Jenning, ik merk juist dat ik dichterbij kom. Dat geeft hoop.” Scheperkamp verbetert zichzelf snel: “Nee, dan klinkt het alsof ik hopeloos ben, maar zo is het niet. Dit geeft motivatie om de volgende keer weer dichterbij te komen. Stap voor stap.”

Merijn Scheperkamp Jenning de Boo EK Sprint
Met uitrijden gleed Scheperkamp even voorbij aan De Boo, verder keek hij vooral tegen zijn rug aan. | Foto: Soenar Chamid