Kampioen Jenning de Boo: ‘Alles, echt álles ging goed!’

Over de eerste omloop noteerde de jongeling van Team Reggeborgh al een razendsnelle 34,17. Een paar uur later ging hij daar met 34,05 nog eens onderdoor. Beide keren deed hij dat in zijn snelste opening ooit. “Toen ik dat hoorde van de speaker, dacht ik gas erop.” In de tweede omloop hoorde hij de speaker niet, maar voelde hij instinctief dat hij nog sneller onderweg was.

“Dat kwam door die binnenbocht. Ik sneed hem perfect aan. Alles, écht alles ging goed. Ik kwam precies goed uit, hoefde niet te vertragen en wist dat ik moest blijven zitten en controle houden. Je moet in de laatste binnenbocht op de automatische piloot vol gas doorrijden. Ik wilde gelijk vol doorknallen en gelijk naar de klok kijken.”

Een paar seconden later was hij al aan de meet. In een flits schoot er een vlaag van teleurstelling door hem heen. Geen 33’er… Gelijk daarna maakte hij het rekensommetje: 34,05 is sneller dan de 34,07 van Tatsuya Shinhama. Baanrecord! Een golf aan krachttermen volgde uit de mond van de dolenthousiaste stuiterbal die De Boo ineens werd. “T*ring vet. Nu zeg ik het weer, maar dat is het wel. Een jongensdroom komt uit nu mijn naam hier straks op het bord komt.”

De rijzende ster van De Boo heeft nog steeds niet zijn hoogtepunt bereikt. Telkens weer blijkt het een tandje harder te kunnen. De sprinter heeft in nog geen twee jaar in recordsnelheid de wereldtop in het schaatsen bestormd en zag dit seizoen regelmatig alleen een koppige Amerikaan nog in de weg staan naar de hoogste trede op het podium.

In het schaatsen heeft een baanrecord op het ijs in Heerenveen, waar zowel de binnen- en buitenlandse toppers regelmatig hun wedstrijden rijden, een bijzondere waarde. Zo ook voor De Boo. Het wereldrecord punten dat hij en passant reed, was mooi meegenomen, ook al stond dat al sinds 2008 in Calgary, een hooglandbaan, en op naam van wereldsprinter van weleer: Jeremy Wotherspoon.

“Een baanrecord op Thialf is next level vet”, gaf De Boo dan ook aan. “Zoiets staat heel hoog op het lijstje. Nationale records staan misschien nog hoger, zoals mijn 33’er, maar deze race was mijn mooiste tot nu toe. Nog beter dan mijn 33,8 in Calgary. Nog nooit heb ik een race gehad met zo weinig missertjes of wat dan ook. De perfecte race bestaat niet, maar dit is het dichtst dat ik ben gekomen.”

Vooraf had De Boo niet eens gerekend op die recordtijden. De vermoeidheid van de lange trip naar Noord-Amerika in januari zat nog altijd in zijn lijf. “Na Milwaukee was de batterij aardig leeg en ik merkte de afgelopen dagen ook dat ik nog een beetje vermoeid was. Het was een kwestie van herstellen, herstellen, herstellen.” Hij bracht veel tijd door met familie en vrienden, rustte uit en vertrouwde op het schema van zijn coaches om zijn lijf weer op tijd fit te hebben voor het NK.

Die timing bleek uiteindelijk dik in orde. En hoewel De Boo zijn titel op de 500 meter wel even wil vieren, kijkt hij ook alweer vooruit naar nieuwe doelen. Met een 33’er in Thialf zou hij het wereldrecord laagland immers ook naar Nederland kunnen halen. “Maar ik wil Milwaukee niet met Thialf vergelijken”, houdt hij een slag om de arm. “Daar kon je ook zeilen, zeg maar. Mijn volgende doel is 1.05 op de 1000 meter, maar dat moet op hoogte gebeuren. Nu ga ik eerst genieten van deze dag.”