Nederlands beste shorttracker Jens van ’t Wout heeft zich ook een echte baas getoond op het Europese toneel. Na zich eerst te hebben verzekerd van EK-goud op de 1500 meter, voegde de kopman van Oranje er zaterdagmiddag een tweede hoofdprijs aan toe door de 500 meter eveneens naar zich toe te trekken.
Dat de import-Fries in de finale van de sprint niet de meest gunstige vertrekpositie had op de startlijn (tweede) betekende dat hij de 500 meter lange galop niet aan kop van de meute kon afleggen. De Pool Michal Niewinski blokkeerde hem geruime tijd, totdat Van ’t Wout net voor de slotronde een gaatje zocht en vond. Hij kronkelde zich vlak voor de bocht langs de Oost-Europeaan. Dat veroorzaakte lichamelijk contact; Niewinski kon zijn evenwicht niet meer bewaren, en vloog ondersteboven de veiligheidskussens in.
Na een nauwkeurige bestudering van de wedstrijdbeelden concludeerde de jury dat Niewinski meer blaam trof dan de Nederlander. De Pool belandde op de strafbank (penalty). Gevolg: als eerste over de streep bleef ook als eerste over de streep. Het is de vijfde individuele EK-plak voor Van 't Wout, die twee jaar geleden in Polen alleen Europees kampioen werd op de schaatsmijl. Daarnaast veroverde hij toen twee keer zilver (500 en 1000 meter).
Foutloos blijven en prijzen rapen. Dat was het streven waarmee de 23-jarige Jens afgelopen maandag – na een even gemakkelijk als succesvol verlopen Daikin NK, goed voor drie keer goud – in de bus stapte naar Dresden. Wat hij presteerde in een veld met louter Nederlandse opponenten, moest ook te realiseren zijn wanneer de beste Europese shorttrackers zich zouden mengen in de gevechten. Want werkend aan dat hogere doel, tenminste een olympische plak in Milaan, zou Van ’t Wout onderweg meer tegenstand goed kunnen gebruiken. Immers, volgende winter strijken de allerbesten van de planeet neer in de Italiaanse alpen, met daarbij een blik Koreanen, de letterlijk en figuurlijk grote rivaal William Dandjinou, plus nog enkele niet te onderschatten wereldburgers die het klappen van de zweep kennen. Dan zijn er geen cadeautjes of eenvoudige klusjes meer in de race naar eeuwige roem en glorie. En juist dat speelt zich in zijn hoofd voortdurend af als een spannende actiefilm waarin hij graag een van de hoofdrolspelers zou zijn...
De eerder op de dag door Van 't Wout gewonnen race over 1500 meter op het snelle, Duitse ijs ontaardde in een bikkelhard gevecht waarin een Nederlands trio de eerste fase dicteerde. Via overtuigende ritten in de kwart- en halve finale wachtte Van 't Wout een eindstrijd waarvoor ook zijn landgenoten Sven Roes en Daan Kos zich wisten te plaatsen. Kos en Van 't Wout wisselden elkaar aan kop af, en kregen over de helft van de wedstrijd onverwacht assistentie van de Italiaan Luca Spechenhauser die de Let Roberts Kruzbergs de kussens in reed. Dat zou hem na de beoordeling van de videobeeden op een penalty komen te staan.
Door het wegvallen van die twee mannen met inhoud nam de druk op de leidende positie van Van 't Wout zichtbaar af, totdat Desmet zijn slotoffensief inzette. Dat bracht hem nog tot de tweede positie en niet verder, omdat Van 't Wout dankzij het onnavolgbare lijnenpatroon dat hij doorgaans op het ijs legt, de deur hermetisch afgesloten hield.Roes, terug in de internationale competitie, kreeg een dikverdiende beloning in de vorm van de zilveren plak, samen met de Belg Stijn Desmet. Beiden hadden exact dezelfde tijd op de streep.
Voor Sven Roes (25) voelde het bereiken van de finale al als het winnen van een prijs. Op die manier vierde hij zijn tweede plaats ook na zijn halve finale. De goedlachse Fries, die meestal de 'Hollandstalige achtergrondmuziek' verzorgt bij de ijstrainingen van TeamNL, stond twee winters gefrustreerd aan de kant vanwege een slepende heupblessure. Toen hij daar eenmaal van hersteld leek, kreeg hij een volgende dreun te verwerken: hij raakte zijn plek in de selectie kwijt, omdat de bond voorrang gaf aan rijders die voorgaande seizoenen wel inzetbaar waren geweest. Roes richtte zich nog een keer op, trainde de voorbije zomer als een bezetene en veroverde binnen no time zijn stek terug.
Om het EK te halen, moest hij wederom aan de bak: voor de vier beschikbare startbewijzen (naast de reeds gekwalificeerde Van 't Wout) waren zeven tot acht gelijkwaardige krachten in de running. De twee zilveren medailles (op de 1000 en 1500 meter) hielpen mede door de schifting te geraken.
Daarmee bleek zijn persoonlijke triomf nog niet ten einde. Roes, vrijdag nog erg onrustig in kwartfinale van mannenrelay (twee keer gevallen), had zich kennelijk ingeprent deze keer de kalmte te bewaren en ondertussen te loeren op kansjes ergens langs te sluipen. Die gelegenheid deed zich voor door de crash van Spechenhauser en Kruzbergs. Het laatste restje energie dat de tank nog bevatte, was voldoende om ex aequo te finishen met de Vlaming. Onder het uitrijden begonnen de tranen al te vloeien.
Daan Kos moest zich tevreden stellen met de vijfde plaats.
