In 2017 begon Hospes aan de opleiding schaatstrainer-coach niveau 3 (ST3) als opstap richting ST4, de hoogste opleiding binnen het schaatsen. Na een 'waardeloos schaatsjaar' waarin zijn overstap naar Team Victorie verkeerd uitpakte, keerde hij terug naar het gewest Fryslân (nu Development Team Fryslân, red.). De sprinter zocht naar afleiding naast het schaatsen en heeft nu alle opleidingsfacetten binnen het gewest gezien.
"Gewest Fryslân had op dat moment geen trainer voor de senioren. We zijn met een collectief bij elkaar gekomen en gestart", vertelt Hospes. "Ik werd eigenlijk gedwongen om na te denken: wat moeten we doen om straks goed te kunnen schaatsen? Ik schreef schema's voor de rijders en wilde mijn kennis verder gaan gebruiken. Vragen als: wat zou ik vernieuwen, dat intrigeert mij."
"Het was best pittig om een trainersopleiding te volgen naast mijn actieve loopbaan, maar ik kon alles in mijn eigen tempo doen. Ik had dit zeker niet willen missen." Bij het gewest is Arjen Wolters zijn leercoach en doet Hospes praktijkervaring op bij de juniorenploeg van Wouter van der Ploeg. "Wouter was ook actief in onze seniorengroep, dus daarvan hebben we ook dingen onder de loep genomen. Ik had elke dag wel bij de junioren willen zijn, want het was een gouden lichting met Femke Beuling, Michelle de Jong, Femke Kok, Merijn Scheperkamp en Jordy van Workum."
Juiste knoppen
In zijn portfolio heeft Hospes benadrukt hoe belangrijk multidisciplinair opleiden is. "Ik ben daar zelf een voorbeeld van geweest. Ik heb in de nationale shorttrackploeg gezeten en ook in de nationale inlineploeg, weliswaar voor de 100 meter, maar toch. Die ervaring wil ik overbrengen op atleten. Daarvoor moet je de materie induiken, en dat vind ik nog steeds een uitdaging."
"In het begin van de opleiding was ik heel perfectionistisch en ambitieus. Ik wilde het gelijk in die training goed hebben. Maar zo werkt het niet, het is een proces. Je moet het mensen naar de zin maken en in hun kracht zetten. Als je bijvoorbeeld een schaatser in het gewest krijgt die net bij een commercieel team vandaan komt, vervolgens hier in een volledig sprintprogramma stopt en helemaal opbloeit, dan heb je toch de juiste knoppen ingedrukt."
Hospes zit in de luxe positie dat hij zijn vader Henk als dagelijkse sparringpartner heeft, als sporter maar ook tijdens zijn trainersopleidingen. "Die rol is langzaamaan veranderd. Mijn vader belt mij weleens om te vragen of ik ergens naar wil kijken. Als trainer hanteert hij kernwaarden die ik heb overgenomen: eerlijk, open en transparant. Om de top te bereiken, moeten we het samen doen. Het is geweldig om te zien dat iemand als Melissa Wijfje het 'omgekeerde' traject succesvol bewandelt. Dat is het mooiste van dit vak: atleten weer laten glimlachen."
Ontdekkingstocht
"Ik hield eerst vast aan de gedachte dat ik één manier wilde creëren, maar die is er niet. Welke training doe je? En wanneer? Hoe pas je bijvoorbeeld testen en meten toe? Dat is een geweldig spel en dat waren dingen die ik nog moest leren. Gedurende mijn carrière heb ik bij veel trainers in de keuken gekeken, zoals bij Gerard van Velde, en ik zou nog wel bij meer trainers willen zien hoe zij het aanpakken. Wat past het beste? Die ontdekkingstocht stopt nooit."
"Tijdens de opleiding heb ik geleerd om coach te zijn", vervolgt hij. Dat klinkt als een open deur, maar Hospes heeft als trainer een duidelijke houding aangenomen. Hij deed bijvoorbeeld niet mee in de trainingen. "Ik heb zelf verschillende coaches gehad die nog competitief waren, dat wilde ik niet zijn." Gezien het drukke schema met zijn eigen trainingen kon het ook bijna niet anders. "Ik geef de tools mee om een sporter beter te maken. In dit geval klaar te maken voor de top waar ze nu zitten. Dat is mooi om te zien, behalve als ze mij eraf gaan rijden, haha."
Hospes komt een aantal voormalige pupillen dit weekend tegen op de Daikin NK Afstanden. In aanloop naar het schaatsseizoen heeft het Development Team Fryslân een goed kamp gedraaid in Inzell, voordat het coronavirus daar toesloeg. "Ik heb wel een aparte zomer gehad", doelt Hospes op zijn kortstondige avontuur bij het team rondom Jutta Leerdam en Koen Verweij. "Maar ik voel me goed. We mogen een wedstrijd rijden in deze lastige coronatijd, dat is een voorrecht. Eigenlijk zitten wij in aanloop naar een toernooi altijd al in een bubbel. Eten, uitrusten en focus op de wedstrijd. Dat doen we niet anders, maar nu vanuit huis in plaats van een hotel."