Op wieltjes behoeft Jhoan Sebastian Guzman amper een introductie. Hij is de wereldrecordhouder op de 100 én 200 meter, pakte afgelopen jaar in Oostende drie keer goud en een zilveren medaille op het EK Inlineskaten en werd al zeven keer wereldkampioen. De 29-jarige inlineskater heeft een geweldige carrière, maar toch lonkt het ijs voor hem. Bij het schaatsgala de Zilveren Bal in Leeuwarden was hij een van de internationale gasten, maar niet bepaald de bekendste op de startlijst.

Een kleine drie jaar geleden betrad hij voor het eerst de wondere schaatswereld en maakte hij zijn eerste schreden. Nu is Guzman steeds vaker te vinden, dit seizoen trainde hij een periode op de Utah Olympic Oval en reed de laatste twee wereldbekers in Tomaszow en Heerenveen. Een ontdekkingstocht voor de man uit Venezuela, die naar Spanje verhuisde om daar zijn sportieve droom te volgen.

Op wielen was de man woonachtig in Vigo al zeer succesvol, nu wil hij ook op het ijs schitteren. “Het is zó anders dan op skeelers. Bij het inlinen hoef ik eigenlijk niet op techniek te letten, dat gaat op pure kracht en is het een kwestie van blijven rennen. Op het ijs is die kracht ook nuttig, maar moet je het combineren met techniek. Mijn techniek op de schaats? Die is eigenlijk superslecht”, zegt hij met een glimlach.

Het werken aan die techniek en genoeg meters maken op het ijs is makkelijker gezegd dan gedaan. In het skeeleren kan hij een goede boterham verdienen, maar op de schaats is het andersom. “Ik moet mijn avontuur op de schaats helemaal zelf betalen”, zegt Guman, die de spektakelsport op wieltjes daarom trouw moet blijven. “Ik moet medailles winnen, op basis daarvan krijg ik betaald voor het skeeleren.”

Sebastian Guzman, De Zilveren Bal, 19 maart 2025
Gefocust aan de start, Guzman leeft voor het rijden van de wedstrijden. | Foto: Dyane Ribbink

Tijdens de laatste wereldbekers van de langebaan in Tomaszow en Heerenveen reed Guzman mee in het voorprogramma. Hij reed de mass start (“ongelofelijk zwaar om te doen”) en de 1000 meter. De tijd in Thialf (1.12,79) leek overigens nergens op, vindt hij: “Dat was mijn slechtste race van het seizoen.” Past de 500 meter niet beter bij de pure sprinter? “Ik ben van mening dat dat niet zo is, op de 1000 meter kan ik twee goede rondjes rijden en kom ik wel tot een aardige tijd. Dat is op de 500 meter voor mij een stuk moeilijker.”

Realistisch als-ie is, weet hij dat het een kansloze missie is om volgend jaar al naar de Olympische Spelen te gaan. Het WK Inlineskaten is in China en daar zijn ook de World Games, waar Guzman weer kanshebber is voor eremetaal. “Eerlijkshidshalve moet ik kijken naar de Spelen in Frankrijk van 2030, maar ook dat weet ik niet zeker. Ik weet niet hoeveel tijd ik heb in de sport, maar ik wil het proberen. Ik presteer het beste op skeelers, maar mijn hart ligt op het ijs.”

En als dat niet lukt, de Zilveren Bal is een feest voor Guzman. “Dit is geweldig”, vertelt hij enthousiast. “Toen ik in Thialf was heeft de organisatie mij een bericht gestuurd of ik wilde meedoen. Natuurlijk! Ik heb meteen geboekt om hierheen te komen. Voor mij is het een droom om aan zo’n evenement mee te doen, echt prachtig. Met die muziek en de lichtshow. Het is een bijzondere beleving ik ben trots dat ik er deel van mag zijn. Dit is een droom die uitkomt.”

Tegen mannen als Stolz, Koshkin en De Boo kon Guzman logischerwijs niet opboksen tijdens het schaatsspektakel. Hij kwam de eerste ronde door en verbeterde zich vervolgens naar 9,80, maar moest toch zijn meerdere erkennen. Toch kan de Spanjaard terugkijken op een prachtige belevenis als hij donderdag weer huiswaarts keert naar Spanje.

Femke Kok en Yevgeniy Koshkin winnaars Zilveren Bal

Het sprintfestijn in Leeuwarden begint inmiddels een volwassen evenement te worden, ook qua niveau van het deelnemers. Gedurende de voorrondes en de finales lag het niveau behoorlijk hoog en waren de rijders en rijdsters aan elkaar gewaagd. In de finale bij de vrouwen was het podium gelijk aan de vorige editie, maar dan met een andere volgorde. Femke Kok stond de laatste drie edities telkens op het podium, maar won nog nooit. Daar kwam woensdag verandering in. Ze versloeg Anna Boersma en Dione Voskamp in een prachtige finale.

Bij de mannen was Yevgeniy Koshkin vooraf al dé grote favoriet. Hij beloofde voor de start van het event een opening 9,2, maar daarvoor waren de omstandigheden niet goed genoeg. De Kazachse sprinter bleef tijdens zijn snelste race steken op 9,44 en won in de finale vervolgens overtuigend. Jordan Stolz kwam met een buikschuiver over de meet en werd daardoor derde achter de Poolse reus Marek Kania. Wereldkampioen Jenning de Boo werd in de halve finale uitgeschakeld.

Yevgeniy Koshkin, De Zilveren Bal, 19 maart 2025
Een baanrecord voor Yevgeniy Koshkin: 9,44. | Foto: Dyane Ribbink
Femke Kok en Yevgeniy Koshkin, de Zilveren Bal, 19 maart 2025
De huldiging met de grote winnaars | Foto: Dyane Ribbink
Yevgeniy Koshkin, De Zilveren Bal, 19 maart 2025
Geen wereldtitel, maar wel de Zilveren Bal. Koshkin kan tevreden op zomervakantie. | Foto: Dyane Ribbink