Even het lijntje doortrekken zeker, na de nationale titel van 1 januari bij de neo-senioren, en alweer wat langer terug: de zege in de Daikin Marathon Cup op De Uithof. Joost de Jong (23) liet een jaar geleden zijn naam eveneens als eerste afvinken na de traditionele opwarmer, toen viel de 26e stek wat minder op in het veld van 48 geregistreerde mannen. Maar het kan amper toeval zijn dat hij twee edities op een rij eruit sprong. Een ding is zeker: Joost heeft optimaal geprofiteerd van zijn transfer naar het team van Piet Hijlkema en Martin van de Pol.
“Dat kun je wel zeggen: ik denk dat de organisatie van Bouwselect/ De Haan Westerhoff heel goed staat, dat alles uitstekend is geregeld. Het is fijn dat ik me kan optrekken aan de andere rijders in het team. In de trainingen van de A- en B-ploeg groei je mee met het hoge niveau. Dat merkte ik al gedurende zomer en nu opnieuw wanneer we op het ijs zijn. Ik maak stappen, of misschien zelfs beter, sprongen vooruit", vertelde hij na de ouverture van de racedagen in Oostenrijk.
Toch komt er aan het avontuur in maart een einde. De A-kern van Bouwselect zit vol, er is geen kans om door te groeien. “Ik moet op zoek naar wat anders, omdat ik bij de B’s weinig meer kan leren. Er zijn gesprekken gaande met geïnteresseerde mensen, maar niets is concreet. Het is goed na te denken over wat ik wil, wat het beste is voor mij. Wat me niet aanstaat, is pelotonvulling te zijn in de Topdivisie. Het gaat om de juiste keuze, zeker in de cruciale fase van mijn carrière op deze leeftijd. De manier van trainen moet kloppen voor me, de combinatie met m’n werk is iets dat meetelt: wat is haalbaar?”, stelt De Jong, die een bedrijf heeft in het onderhoud, de reparatie en verkoop van buitenboordmotoren. Zo verdeelt hij de aandacht tussen die activiteiten en zijn schaatscarrière, die afgelopen zaterdag zomaar een nieuwe dimensie had kunnen krijgen op het Open NK.
Met De Jong in deze vorm en het gemak waarmee hij over het nauwelijks te berijden ijs tokkelde in de Aart Koopmans Memorial, zou het A-peloton zeker rekening hebben gehouden. Verleden jaar finishte hij tijdens zijn tweede bezoek aan het Oostenrijks bergmeer al drie keer in de voorste helft van het deelnemersveld (23e, 26e en 23e). De tiende plaats in de openingsrace van deze januariweek kreeg echter door trieste omstandigheden geen vervolg. Op vrijdag, daags voor het ONK, stortte de wereld voor De Jong als het ware in, toen hij – trainend op de mountainbike – te horen kreeg dat zijn ook op de Weissensee aanwezige opa plotseling was overleden. Schaatsen deed er niet meer toe; de zorg voor zijn vader en het samen optrekken met hem verdrongen al het andere.
Hoe verder? Dat zal duidelijk worden, wanneer Joost de behoefte voelt en zin heeft om de ijzers weer onder te binden. Maar het is meer dan aannemelijk dat zijn toekomst op het hoogste niveau zal liggen. Zo’n talent wordt niet meer over het hoofd gezien…