Amper 39 lentes jong, niet de snelste, ook niet altijd de sterkste en toch: als het erop aan komt is Jorrit Bergsma zeker nog de slimste van het peloton. In Milwaukee voegde hij op de mass start een schitterende World Cup-zege toe aan zijn imposante erelijst.
Al vroeg in de zestien ronden durende mass start-wedstrijd op het ijs van Milwaukee trok Bergsma in de aanval en kreeg daarbij Indra Médard mee. De Belg had duidelijk stalorders gekregen niet samen te werken met de man van Albert Heijn Zaanlander, uiteraard met het idee dat Bart Swings later in de race nog uit zijn pijp kon komen. Bergsma kreeg ook van Marcin Bachanek en Mathieu Belloir geen steun in de kopgroep. Het peloton reed echter op grote achterstand en schoot pas met een paar ronden te gaan in gang. Dat was te laat. Bergsma hield lang de benen stil om zijn vluchtmakkers de kop op te dringen, maar toen dat ook in de slotronden niet gebeurde gooide hij zelf de turbo aan. Al zijn medevluchters gingen naar de vaantjes, Bergsma mocht zijn handen in de lucht gooien en schreeuwde het uit.
Winst dus voor de man uit Aldeboarn, die zaterdag zijn 39ste verjaardag vierde op Amerikaans grondgebied. “Dit was al even geleden”, verklaarde Bergsma, die eerder dit weekend relatief anoniem twaalfde werd op de vijf kilometer, lachend voor de camera van de NOS. “Zo’n World Cup winnen is altijd lekker, de concurrentie op de 5 en 10 kilometer wordt steeds sterker. Op de mass start is het niveau ontzettend hoog, zo eentje meepakken is dan heel lekker. Het is geen zekerheid dat je op zo’n manier naar de winst kunt rijden, het moet goed vallen om het te laten slagen.”
Het viel deze keer allemaal op zijn plek voor Bergsma, die gebaat was bij een harde koers en op zijn wenken bediend werd. “Als het een langzame wedstrijd is, worden die sprintertjes en 1500-metermannen heel gevaarlijk. Daar heb je geen last meer van als het hard genoeg gaat, dat was deze keer het geval. Dan kom ik naar boven drijven.”
In de achterhoede hoefde Bart Hoolwerf niet veel meer te doen na de aanval van Bergsma. Hij sprintte naar de tiende plek. De Fries was zijn ploegmaat dankbaar voor het werk in voorbereiding op de aanval. “Complimenten voor Bart”, vertelde de routinier. “Hij stapte mee met de tweede actie waardoor ik de derde keer de ruimte kreeg. Het ging hard en dat was in ons voordeel, dan kunnen we het als tandem uitspelen. Dat ging perfect, Bart heeft wat dat betreft een mooi aandeel in dit succes.”
Even eerder pakte Marijke Groenewoud ook al winst op de mass start, na de ploegenachtervolging haar tweede goud van de dag. Nadat Elisa Dul vanuit Calgary naar huis vertrok en Melissa Wijfje veroordeeld was tot deelname in de B-groep, was Groenewoud op zichzelf aangewezen tussen de sterkste mass start-vrouwen van de wereld. Het was derhalve zaak om attent te koersen en kort op eventuele uitvalspogingen te zitten. “Met z’n tweeën heb je iets meer massa, vorige week reageerde niemand anders op aanvallen. Ik wist dat ik het zelf moest regelen, dat het daardoor een zware wedstrijd zou worden. Het nekkie ligt er even af, maar het is gelukt.”
In de sprint werd Groenewoud enigszins geholpen door het feit dat de Canadese vrouwen elkaar onderuit reden, maar de Friezin bleef uit de problemen en won overtuigend. “Het voelde tijdens de wedstrijd allemaal heel slecht, maar ik ging vroeg aan en daardoor kwam de rest in de knoei met de valpartij. Ik wist dat het nog een ronde was en heb maar aangezet, vol gas en als eerste over de finish. Heel lekker.”
Uitslagen van de World Cup in Milwaukee staan hier.
