Joy Beune zou 't best willen, 'maar ik kan niet altijd 6 gooien'

Beune treurde niet heel lang om het feit dat het (slechts) brons werd en geen persoonlijk record opleverde. “3.55,86 is geen slechte tijd, maar er wordt hier ongelooflijk hard gereden. Dat zagen we al in de B-divisie die eerder op de dag bezig was: echt niet normaal. Weet je, ik kan niet altijd zes gooien. Uiteraard had ik willen winnen – want daar rijd ik altijd voor – maar er waren er twee beter. Lollobrigida schaatste een seconde sneller (3.54,73 was bovendien een baanrecord, red.), daarmee wint ze hier dik van me. Het maakt mij weer gretiger voor de volgende wedstrijden”, reageerde de Bornese bij de NOS.

Marijke Groenewoud, vorige weekend in Calgary allesbehalve in goeden doen vanwege ziekte, bleek redeijk hersteld: met 3.58,09 nestelde ze zich op de vijfde plaats, als tweede Nederlandse.

Dat er voor een laaglandbaan ontzettend rap werd gereden – op drie afstanden in de B-divisie en de drie en vijf kilometer in de A (v en m) sneuvelden er in totaal 40 persoonlijke toptijden – had voor een groot deel te maken met een gunstige windcirculatie in het complex waar Stolz normaliter traint. Uit de roosters van het aircosyteem dat naast het lange eind van de buitenbaan aan de muur hangt, kwam een luchtstroom die de rijders in de rug blies. “Kennelijk wil men hier de snelste laaglandbaan ter wereld zijn”, aldus Beune, die er verder niet veel van vond. “Dankzij die wind ben je ook vlugger aan de finish, dat is best lekker”, voegde ze er gekscherend aan toe.

Als gevolg van de kunstmatige bries en de gebruikelijke kwartetstart regende het op vijf kilometer van de mannen in de B-divisie ook records. Van de 28 geklasseerde schaatsers konden er zestien naderhand pr achter hun score schrijven. Daarbij zat Marwin Talsma, de enige rijder van TeamNL in deze groep, die op 6.11,84 uitkwam, 1,34 seconde beter dan zijn vorige persoonlijk record. "Het baantje lag er ook beter bij dan de voorgaande dagen", wist de Fries.

De Noorse nummer twee van het EK, Peder Kongshaug, vloog in de B-categorie naar de dagzege in een fabelachtige tijd (6.08,82) en mocht tot paar vijf van de elitegroep hopen op een nog grotere surprise. Toen joegen Ted-Jan Bloemen en Casey Dawson elkaar zo op dat laatstgenoemde in de slotfase een extra demarrage wist te produceren die hem de ritzege, het baanrecord en een nieuw Amerikaans record op de vijf kilometer bracht (6.07,93). De 24-jarige stayer verbeterde een week terug al op de Olympic Oval van Calgary het bijna twintig jaar oude Amerikaans record op de tien kilometer van Chad Hedrick.

Dawsons naam kon een minuut of acht later alweer uit het recordboek van Milwaukee door toedoen van Europa's beste allrounder Sander Eitrem. Die rammelde zo hard in de rondte dat de klok na vijfduizend meter bleef stilstaan op 6.04,74. Beter werd het niet in de duels van de mannen met de lange adem. Davide Ghiotto bond de strijd aan om eronder te duiken, maar hij moest zich op anderhalve ronde van de eindstreep laten uittellen, omdat hij de noodzakelijke rondetijden niet meer kon halen. Zijn directe tegenstander Beau Snellink bouwde zijn race anders op, wat hem akelig dicht bij de Italiaanse klilometervreter deed belanden. Als hij op de kruising een andere keuze zou hebben gemaakt, had er nog meer ingezeten dan een bronzen medaille. En daar baalde hij flink van.

"Vanzelfsprekend ben ik tevreden over mijn persoonlijk record (6.07,66), maar bozer over die kruising waar ik Ghiotto voor liet gaan. Van Jac (Orie, zijn coach, red.) hoorde ik na de race dat ik voor hem langs had kunnen gaan, maar ik twijfelde. Ik deed het niet. Misschien had ik in de een-na-laatste ronde nog wat meer moeten aanzetten en dan zou ik met hem hebben kunnen meelopen in de laatste bocht. De boosheid overheerst, al is mijn tijd een goede waarmee ik verder kan", aldus Snellink, die in gesprek met de NOS kanttekeningen plaatste bij het 'windbeleid van de baandirectie in Milwaukee.

"Het thema dit weekend is meewind. De vlaggen wapperen hier al de hele week en dat hoort geloof ik een beetje bij deze baan. Ik moest bij de start schuin staan omdat ik anders zou ik wegwaaien - grapje hoor", klonk het lachend. "Dit is nu een heel snelle ijsbaan, door de wind, al ben ik van mening dat er veel meer banen op deze manier snel zouden zijn. Prima, ik heb er een nieuw pr door. Ik moet echter zeggen: wanneer er een wereldrecord zou zijn gereden, zou ik dat niet leuk hebben gevonden, want dat zou een beetje als bedrog voelen. Elke schaatsbaan moet het doen met de kwaliteit van het ijs dat er kan worden gelegd. Thialf is daar goed in, Inzell eveneens, en die banen hebben zo bepaalde prestaties gerealiseerd. Dat is op deze baan nog niet het geval. Het is ijs is erg goed, maar de meewind overruled het dit weekend."

De uitslagen van de eerste dag in de World Cup staan hier