"Ok, everyone, three more minutes and then please go to your side." De boodschap is duidelijk: de juryleden moeten met hun paperassen en hun oortjes in hun plek innemen. Ook Maria de Bont dus. De Nederlandse (63) heeft een dag daarvoor pas haar theorie-examen succesvol afgerond. “Maar als dat goed zou verlopen, wist ik dat ik direct bij de 100 meter zou moeten staan”, zegt ze. Op haar plek halverwege de kortste afstand van het toernooi, heeft ze het rustig. “Dit is vooral even opletten of ze niet over het lijntje gaan. Geef maar de marathon, dat is een stuk enerverender met duwen en trekken.” Een dag later wordt ook de marathon op de weg toegevoegd aan haar takenpakket.
De in Zoeterwoude woonachtige De Bont rolde zo’n vijftien jaar geleden het juryvak in. Door haar kinderen, die allemaal skeelerden, raakte ze betrokken bij de Oomssport Skeelercompetitie, een serie van regionale jeugdwedstrijden in Zuid-Holland. “Ik stond daar toch langs de kant, dus kon ik net zo goed wat gaan doen. De dag wordt leuker, gaat sneller voorbij en je helpt er de sport mee. Ik doe het nog steeds.” Maar nu is ze ook actief op het internationale podium: een wereldkampioenschap.
“Dat is wel groter en vooral drukker natuurlijk. Het krioelt van de sporters en coaches, die allemaal door elkaar heen lopen. Het is leuk om onderdeel uit te maken van deze sportwereld. Van de allerkleinsten tot de toppers. Ik zie wat de sporters er allemaal voor doen. Wat echter veel mensen niet weten, is wat er allemaal achter de schermen gebeurt om alles in goede banen te leiden.”
De Bont rondde het examen goed af. “Het was héél lang geleden dat ik een examen gedaan had”, merkt ze lachend op. “Maar het ging prima: eerst een gesprek in het Engels en daarna het schriftelijk examen, ook in het Engels.” Ze hoopt ook dat ze haar stijl van jureren behoudt: uiteraard de regels hanteren, maar wel door een wedstrijd of situatie aan te voelen. “Ik heb onlangs voor de eerste keer iemand een rode kaart gegeven. Ik schrok er zelf van! Maar het was twee keer een valse start, ik kon niet anders.”
Hoe groter en kwalitatief sterker de wedstrijd, hoe strenger een jurylid misschien moet zijn. “Dat is zo: de wereldtoppers weten allemaal hoe het werkt, bij een fout moet je tegen hen optreden. Maar bij de jongere categorie hoef je vaak niet eens gele kaart te geven. Dan leg ik uit dat ze even moeten opletten. Ik ben er ook niet voor om iemand te diskwalificeren, maar om de races fair en correct te laten verlopen.”
Haar eerste taak op het internationale podium, het WK inlineskaten, dat onderdeel uitmaakt van de World Skate Games vervulde ze een dag na haar examen in elk geval met verve. Er was nergens een ingreep nodig aan haar zijde van het parcours Het publiek om haar heen genoot van de vlekkeloze races en van de kracht en de snelheid van de sprinters. De Spanjaard Jhoan Guzman en Ivonne Nochez Gaillardo uit El Salvador snelden onder toeziend oog van Maria de Bont, kersvers jurylid uit Zoeterwoude, naar het goud.
