In een spectaculair slot manoeuvreerde slotrijder Sjinkie Knegt zich vanuit vierde positie in de laatste meters langs de concurrentie. De 30-jarige Kerstholt had er na de prijsuitreiking nauwelijks tekst voor.

"Jeetje, wat gebeurt hier allemaal. Er springen ineens allemaal gasten tussen, Sjinkie wordt naar achteren getrokken. Ik dacht dat we kansloos waren en ineens komt Sjinkie als eerste over de streep."

"Ik ben een beetje sprakeloos. Weet ook niet meer wat ik zeg", duidde Kerstholt zijn gemoedstoestand. Om analyserend te vervolgen: "We zijn heel rustig gebleven. Hebben lang gespaard op vierde positie. Dat stukje geduld hadden we nu wel en daar winnen we het op. Als je niet hebt gespaard kan je aan het eind niet zo’n actie meer maken."

"Bij shorttrack moet je veel finales halen en dan loopt het vanzelf een keer de goede kant op. Bij de vierde keer is het raak", aldus Kerstholt, die met de ploeg al twee WK-finales en de olympische finale schaatste.

Het missen van een olympische medaille – Freek van der Wart viel in de eerste bocht en de starter verzuimde de race terug te fluiten - drie weken geleden op de aflossing kwam hard aan bij Kerstholt. Het voelde als een enorme klap in zijn gezicht, als 'een wond'. Kerstholt was zelfs een beetje klaar met het shorttrack, de liefde waarin hij vijftien jaar van zijn tijd investeerde.

"Wat een kutsport, dacht ik. Ik wil hier niets meer mee te maken hebben. Maar toen ik het rustig een plekje had gegeven, wist ik dat ik wilde doorgaan en niet kan stoppen na zo'n rare race."

Zo vlak na de wedstrijd kon hij niet zeggen of dit goud de pijn verzacht. "Ja en nee. Het is pieken en dalen, pieken en dalen. Het moet eerst even bezinken, maar dit is wel het goedmakertje waar ik op hoopte."

Na de Spelen liet de ploeg de teugels een beetje vieren. Kerstholt nam zelfs een paar dagen vrij om te skiën, in de sauna te zitten en zijn hoofd leeg te maken. Het was nodig om de knop weer om te kunnen zetten.

"Ik voelde me niet zo goed en dan het hoge niveau op dit WK. Dacht dat de kans voor ons kleiner was. We hebben niet keihard doorgetraind en waren minder scherp. Maar blijkbaar zijn we gewoon goed."

 "Hiermee zetten we het shorttrack op de kaart. Dit was de eindklapper. Vergeet die olympische finale. Dit is de eindklapper die je in de olympische finale wenst. Dit is waarvoor iedereen op het puntje van zijn stoel zit. Dit is waarom we van de sport houden."

De plannen voor vanavond zijn duidelijk. "We gaan met de mannen een biertje drinken", lacht Kerstholt. "Of meerdere."