Pruisscher was aan het slot van de race over 153 kilometer in de leeftijdscatgorie 19-34 jaar net wat sneller dan medevluchtster Maaike de Vries (Ned, tweede) en de Poolse Sonia Cieciel (derde). De wind maakte het moeilijk gedurende de wedstrijd weg te rijden uit het peloton. En het feit dat in de laatste vijftig kilometer voornamelijk wind tegen was, bracht de grootste avonturiers wel op andere gedachten dan aan te vallen, zo vertelt de kampioene. “We moesten een grote lus fietsen, waarbij de eerste en de laatste twintig kilometer over dezelfde route liepen. Al had ik wel m’n zinnen gezet op de wereldtitel, van tevoren had ik er niet heel veel vertrouwen meer in omdat ik kortgeleden hard onderuit ben gegaan in een Belgische koers. Het herstel van alle verwondingen duurde zo lang dat ik zelfs twijfelde om nog aan het wereldkampioenschap mee te doen.”
In samenspraak met haar teamgenotes van Carbonbike Giordana by Gen besloot de tandtechnicus uit Sittard-Geleen toch mee te gaan op de trip naar Noord-Jutland. “Alles was al betaald, dus ja, we zeiden tegen elkaar dat we er dan maar een mooi weekend van zouden maken. Nou, dat is op deze manier aardig gelukt”, aldus de blije nummer 2 van de laatst gehouden Alternatieve Elfstedentocht op de Weissensee. In die monstertocht moest ze eind januari van dit jaar in de sprint buigen voor Tessa Snoek. Nu liet ze op twee wielen iedereen kansloos.
“Supergaaf dat ik me nu wereldkampioene mag noemen. Ik heb de voorbije jaren altijd veel tijd geïnvesteerd in het wielrennen, omdat ik het voor de zomer een heerlijke sport vind om te beoefenen”, zegt Pruisscher, die in juli de Ronde van Twente op haar naam schreef. Het winnen van de hoofdprijs van het Gran Fondo-seizoen betekent tevens het einde van de wieleractiviteiten. Langzaam maar zeker verlegt de 26-jarige Pruisscher de focus naar het marathonschaatsen met haar nieuwe team.
Na twee winters Team Albert Heijn Zaanlander moest ze dit voorjaar uitkijken naar een andere formatie. Pruisscher had de weelde uit meer aanbiedingen te kunnen kiezen, maar door een prettig onderhoud met Henkjan Meijer (de teambaas van A6.nl) was ze er snel uit. “Ik had een prima gevoel bij dit team en vond dit ook de beste optie. Binnenkort hebben we een teamdag, dan kan ik gelijk kennismaken met de andere meiden. Van schaatsen is het nog niet gekomen. Het zomerijs heb ik overgeslagen vanwege het fietsen, maar om steeds vanuit Zuid-Limburg naar Thialf te rijden om te trainen, is wat gecompliceerd. Dat zal de komende periode ook niet te veel gebeuren, omdat ik mijn baan heb in Roermond. Daar moet ik morgen (maandag.red.) ook gewoon weer verschijnen”, besluit Pruisscher lachend haar verhaal - vanuit de auto van Aalborg naar Nederland.