Een overwinning die overigens wel aan een zijden draadje hing. Want bij de allerlaatste aflossing ging het bijna finaal fout. Carien Kleibeuker wilde Van der Wal het noodzakelijke zetje geven bij de aflossing, maar ging onderuit op het moment dat ze haar ploeggenote bijna had bereikt. "Zij gooide nog net haar hand naar voren, ik moest me helemaal naar achteren strekken om haar nog aan te tikken. Het was op het nippertje een goede wissel, maar het scheelde niet veel", vertelde Van der Wal.
In de sprint was er vervolgens natuurlijk geen kruid gewassen tegen de Groningse, die soeverein als eerste haar schaats over de streep drukte. Overwinning nummer zoveel dit seizoen, zou je kunnen zeggen, maar die telling hanteerde Van der Wal zelf niet. "Dit is gewoon leuk om te doen. Spannend, en een mooie afsluiting van dit seizoen."
De koppelkoers op zich was niet nieuw voor Van der Wal. "Dat heb ik op skeelers al zo vaak gedaan, maar op de schaats was dit de eerste keer. En ik moet zeggen dat het toch iets anders is allemaal. Ik merkte ook dat de andere rijdsters wat zenuwachtig waren omdat ze soms geen idee hadden wat ze moesten verwachten." Van der Wal en Kleibeuker probeerden nog weg te rijden van de rest, maar dat bleek lastig. "Dat lukt dus niet. Maar dat geeft niet. In de sprint kon het ook."
Van der Wal had zich best vermaakt tijdens de eerste avond van die tweedaagse, een nieuw fenomeen op de wedstrijdkalender van de marathonschaatsers. "En het heeft best wel wat. Natuurlijk zijn er nog dingen voor verbetering vatbaar, maar het is de eerste keer dat dit wordt gehouden. We moeten het wat tijd geven. Zoiets moet groeien. En als de rijders en de bezoekers enthousiast zijn, trekken we de volgende keer heus wel wat meer toeschouwers."