Kramer had de ondankbare positie om in de rit direct na die van Bloemen te moeten starten terwijl er een nieuw wereldrecord op het scorebord flikkerde. "Ik wilde eigenlijk ook op die tijd weg, uitgaande van rondjes 30", vertelde de LottoNL-Jumborijder.
"Ik wilde beginnen met 30,3 en 30,4, maar toen ik wilde versnellen voelde dat net te gek. Dan kan je op zo'n moment beter vlak blijven rijden dan geforceerd proberen harder te gaan. Ik wil mezelf ook niet helemaal naar de filistijnen rijden. Het is nog vroeg in het seizoen."
Voor de start leek het nog even of Kramer uit zijn doen was. Het duurde lang voordat hij en Jorrit Bergsma naar de start werden geroepen en hij vroeg zelfs nog om een tweede begin van de startprocedure. Dat waren geen zenuwen. "De muziek in het stadion speelde door tijdens de startprocedure. Daar ging het om. Maar dat heeft mijn rit niet verstoord, zeker geen zeven seconden."
Ook al verloor Kramer de wedstrijd en zijn wereldrecord, toch zat hij niet erg in de put. "Natuurlijk is het balen", gaf hij toe. "Maar het klinkt misschien gek, maar ik ben niet ontevreden over mijn rit."
"Ik heb na de Olympische Spelen een moeilijke periode gehad met een operatie. Ik had de vorige winter een hele smalle basis", legde hij uit. "En het moet allemaal beter en het gaat me natuurlijk veel te langzaam, maar dit was niet superslecht."
Daarbij moest Kramer toegeven dat de tien kilometer in Salt Lake City een bijzonder spektakel was geweest. "We hebben alleen maar mooie ritten gehad, met Erik Jan Kooiman en Peter Michael die voor het eerst een tien kilometer reed. Het publiek maakte lawaai, ging staan. Dat is mooi."
Lees alles over de World Cup in Salt Lake City op onze speciale pagina.