Maar goed, die cijfertjes aan het begin van dit verhaal: ze zijn weinig meer dan het aantal overwinningen op kunstijs voor de drie die erin slagen tijdens de strooptocht over 125 ronden 400 meter voorsprong te pakken. De topscore behoort toe aan de man voor wie week vijftig van 2022 al bijzonder is geworden dankzij een sprintje op Fries natuurijs: Gary Hekman. De Kampenaar, een reus vergeleken met tachtig procent van het marathonpeloton dat uit steeds meer schriele mannetjes lijkt te bestaan, staat voorafgaand aan deze finale op 28 eerste plaatsen, veruit de meeste van de nog actieve rijders.

Sjoerd den Hertog tekent voor acht overwinningen, met de opmerking erbij dat zijn laatste alweer dateert van november 2021. En die acht, dat zijn er zeven meer dan er op het rapport staan van Jeroen Janissen. Je zou bijna zeggen: hoe is die vreemde eend nou toch in de bijt beland op het bevroren schuurpapier in de Domstad? Zouden ze zich dat ook niet afvragen in het kamp van Jumbo-Visma, dat nóg meer opzien baart door niet thuis te geven op het moment dat de coup in de wedstrijd wordt gepleegd.

Foto: Neeke Smit

Halfweg ‘brommeren’ ze ervantussen, het voornoemde drietal. Den Hertog oogt niet alleen het fitst, hij is ook als eerste aangesloten bij het peloton door zijn vluchtkompanen achter te laten. Dat die vervolgens ook kunnen aanpikken, hebben ze te danken aan behulpzame ploegmakkers. Verder is er weinig meer gebeurd in de resterende ronden, oftewel: de podiumbezetting is bekend, alleen de precieze invulling hangt af van het onderlinge gekonkel.

Grappig is dan naderhand te horen dat de rot met honderdduizenden kilometers op de teller verklaart dat hij niet ‘zoveel ervaring heeft met een groepje van drie rijders dat naar de finish gaat’. “Ik voel me meer op mijn gemak in een groter gezelschap”, zegt Hekman, die aangeeft de ‘harde klappers’ te hebben gevreesd van de andere twee en daarom heeft gekozen de snelheid er enigszins in te houden. “Dat zou er hopelijk voor zorgen dat Janissen en Den Hertog geen kracht meer zouden overhouden om wat te proberen. Al ging ik er vanuit dat Jeroen iets zou proberen.”

Hekman leidt de twee rond in de slotronden. Den Hertog heeft positie drie ingenomen, voortdurend een meter of drie, vier achter de twee aan. Janissen op zijn beurt licht in zijn nabeschouwing toe dat hij voor het spoor van Hekman heeft gekozen, omdat hij hem als de rapste ziet en bovendien met een brede rug die de wind breekt. “Ik was benieuwd wie er onderdoor zou proberen te duiken. Dat zou me niet zijn ontgaan”, aldus Hekman.

Het blijft een gewapende vrede, tot in de laatste bocht naar de meet. Hekman vertrekt aan de buitenkant, Janissen zit binnen en Den Hertog maakt vaart door het midden. Eigenlijk is het niet eens zo opwindend. De buffel uit Gramsbergen doet het kunstje op zijn best. De grootste surprise is dat de klassementsleider op stek drie strandt. 1. Hekman, 2. Janissen, 3. Den Hertog.

“Spannend, dat vond ik het”, biecht Janissen eerlijk op. “Ik heb verleden jaar in Hoorn een soortgelijke finale gereden, met Evert Hoolwerf, Casper de Gier en Jordy Harink. Ik eindigde als derde van de vier, en daar was ik blij mee. Het was mijn eerste podiumfinish. En vanavond de eerste tweede plek, die me weer wat dichter in de buurt brengt van Sjoerd, in het klassement dan. Kan ik tevreden over zijn, want het heeft me veel moeite gekost om dat rondje voorsprong te veroveren. Het is dankzij het werk van Reggeborgh dat Gary moest helpen de aansluiting te vinden, dat ik ook ben rondgegaan. Daarna heeft de ploeg (Okay-KPMS, red.) me alle steun gegeven, zodat ik richting finale wat heb kunnen herstellen. Tweede worden is mooi. De ervaring neem ik mee naar de volgende keer dat ik zo ver geraak in een marathon.”

Foto: Neeke Smit

De uitslag danste in het hoofd van Sjoerd mee. "Gary is de snelste van ons drie. Om dat voordeel bij hem weg te halen, hadden Jeroen en ik hem meer aan het werk moeten zetten, zodat hij te vermoeid zou zijn geworden. Ik vind dat Janissen daar meer in had moeten betekenen. Maar goed, dat heeft-ie niet gedaan, en ik evenmin. Voeg daar de slechte laatste bocht bij die ik heb gereden, en dan weet je dat het er niet meer inzit. Het plan dat ik had, heeft niet gewerkt", besluit de man van Royal A-ware. "In Breda (zaterdagavond, red.) is er weer een nieuwe kans."

De uitslag? Hier