Cees Juffermans worstelt al een tijd met dezelfde problemen. Zodra het seizoen een paar weken oud is en het weer kouder wordt, krijgt de schaatser last van zijn longen. Dat gebeurde hem nu al een aantal seizoenen op rij, en zo langzamerhand is Juffermans moegestreden.
Hij heeft alles geprobeerd, dacht op de goede weg te zijn, maar kreeg enkele weken terug opnieuw last. "Het is", vertelt hij, "alsof je een wedstrijd rijdt terwijl je door een rietje moet ademhalen. Dat gaat gewoon niet."
Juffermans probeerde in de aanloop naar dit seizoen weer diverse middelen om van zijn problemen verlost te worden, en dat leek aan te slaan. De Stompwijker voelde zich zelfs zo goed dat hij wilde pieken in de maand december, waarin ook het NK op kunstijs viel. Daar kwam uiteindelijk weinig van terecht, omdat juist in die periode de problemen weer de kop op staken.
Eigenlijk speelt dit al sinds zijn eerste jaar als marathonschaatser, vertelt Juffermans. "Destijds ging het door de juiste medicatie nog wel, werd ik niet echt ziek en won ik nog drie marathons. Maar ik begon wel serieus last te krijgen van mijn luchtwegen. Daarna is dat zo gebleven. De medicaties werden zwaarder, maar ik bleef last houden."
In zijn eerste seizoen stelde Juffermans de ploegleiding van destijds nog TNT Express voor een raadsel. Iedereen zag hoe hard hij in de zomermaanden reed. Maar tot ieders verbazing zagen ze daar in de winter niets van terug. "We snapten er aanvankelijk niets van, maar kwamen later tot de ontdekking dat het aan mijn luchtwegen lag. Dat is een kwetsbaar punt bij mij."
De kou van het ijs lijkt op de longen van Juffermans te slaan. Vorig seizoen kreeg hij er direct na de eerste wedstrijd last van, dit seizoen duurde het vier of vijf wedstrijden voor de kwaal de kop op stak. "Ik word dan ziek, lig op bed naar het plafond te kijken en binnen drie, vier dagen valt mijn hele conditie weg. Ik rijd geen wedstrijd meer uit."
Daarin is nu wel enige verbetering gekomen. "Ik heb wel de klachten, maar word nu niet echt ziek meer. In de wedstrijden heeft dat toch zijn weerslag. Ik rijd met een rode kop rond en kan niet eens aanhaken bij de staart van het peloton." De bittere conclusie is dat rijden voor de winst er eigenlijk niet meer bij is voor Juffermans, die vorig seizoen nog grossierde in podiumplaatsen zonder te winnen.
"En met alle respect naar de anderen, ik voel me er te groot voor om alleen maar mee te rijden. Ik heb altijd gesport om te winnen, en dat wil ik ook in de marathon doen. Als dat niet kan, zit er niets anders op dan te stoppen."
Bij de ploeg van Wadro komt dat besluit niet onverwacht, maar desondanks niet minder hard aan. Enorm jammer, vindt ploegmanager Sannah Angenent. "Om de rijder voor de ploeg, maar ook om de persoonlijkheid die Cees Juffermans is. Hij is een geweldige jongen om in het team te hebben, en het is echt triest dat het zo loopt."