“Als Arjan Stroetinga iets tegen me zegt, luister ik wel. Nou, hij belde me van de week. ‘Je schaatst veel beter op die Vikings’, vond hij. Dus ben ik overstapt van Skate-Tec waar ik een hele tijd op heb gereden. Dat is een goede keuze gebleken”, sprak Marijke Groenewoud, de Heidi-met-de-blonde-vlechtjes van Team Albert Heijn Zaanlander met de grootst mogelijke glimlach op haar snoet. “Arjan praat niet veel, maar wanneer hij wat loslaat, zijn het goede dingen…”
Deels dankzij het bekende schaatsmerk prijkte de naam Groenewoud na haar rit tegen Reina Anema bovenaan op het scorebord in Thialf. De 1.53,99 was scherp genoeg om de gedoodverfde favorietes van het lijf te houden. Joy Beune kwam het dichtst in de buurt: 1.54,08, Antoinette Rijpma-de Jong een halve tel daarachter (1.54,58). Drie kanjers die half maart geen slecht figuur zullen slaan op de mondiale titelstrijd in Noorwegen.
Materiaal helpt weleens de prestaties een lift te geven. De ene sporter is er gevoeliger voor dan de ander. In het geval van Groenewoud (26), op het oog een heerlijk nuchter mens dat zonder al te veel poespas haar sport beoefent, denk je daarom niet onmiddellijk aan een enorm stimulerend effect. Dat ze de voorbije twee maanden wat meer zoekend is geweest – naar vorm, naar het lekkere schaatsgevoel, en vooral naar niet ziekerig zijn – speelt wellicht een grotere rol. Het andere paar schaatsen kan een zetje in de rug hebben betekend, precies op het moment dat ze zich eindelijk weer fitter voelt.
Vier weken aan een stuk heeft ze lopen snotteren. Zodra ze het aan de beterende hand was, pikte ze weer een beetje rottigheid op en begon de ellende opnieuw. Het had zichtbaar effect op de verrichtingen op het ijs en in de trainingen. “Om eerlijk te zijn: ik ben nog steeds wat verkouden, alleen zit het me niet langer in de weg.” Zoals bijvoorbeeld in Calgary tijdens de derde World Cup, waar ze als twintigste en hekkensluiter op de 1500 meter stond genoteerd. Een verklarend detail: Groenewoud ging over de baan met verhoging, niet bepaald slim. “Dan is het vanavond wel een wereld van verschil hè”, constateerde ze blij.
“Het verschil tussen wel en niet fit zijn”, oordeelde een andere, voorname Arjan, schaatscoach Samplonius in dit geval. “Het lijkt nu weer ergens op. Er zit nog ruimte voor verbetering, maar Marijke rijdt nu strakke rondjes, precies hetgeen waar we lang naar hebben gezocht. Wat wil je? Ze heeft er twee keer flink afgelegen, is echt goed ziek geweest. Gelukkig bleef ze er nooit in hangen. Bleef de dingen doen die nodig waren. Daarom: alle credits voor haar. Gelukkig kon ze tussendoor enkele prijsjes pakken, wat altijd prettig is”, aldus Samplonius die met de laatste opmerking verwees naar de marathons.
