Direct na de finish trok Mesu met een stralende lach al een belangrijke conclusie voor zichzelf. "In Heerde wilde het helemaal niet, maar dit is dan toch echt mijn werk", doelde hij op de marathon in Steenwijk. "Langere koersen, afzien, die hele marathons; dat ligt me gewoon. Aan de andere kant, als ik in Heerde niet had gereden, was ik hier misschien niet zo goed geweest."
In de minuten daarna drong bij de Zeeuw uit de ploeg van Powerslide/A-ware echter het besef door wat die derde plaats in Steenwijk werkelijk voor hem betekende. "Een jaar geleden stond ik hier heel anders", vertelde Mesu. "Toen had ik net in Heerde mijn elleboog gebroken en moest ik hier aan de kant blijven. Dat vond ik vreselijk. Maar twee weken later bleek dat slechts het begin van alle ellende. Toen kreeg ik te horen dat ik kanker had en dat het niet goed was."
Mesu stopt zijn verhaal even, kijkt een momentje genietend om zich heen. "En nu sta ik hier dan gewoon weer op het podium", zegt hij met hoorbare emotie in zijn stem. "Alsof er nooit iets gebeurd is. Maar het is juist onvoorstelbaar wat er met een mens in een jaar allemaal kan gebeuren, wat dat allemaal met je kan doen."
De Klim van Steenwijk markeerde voor de jonge Zeeuw een bijzonder moment in zijn loopbaan. "Het is een derde plaats, maar geloof me, voor mij voelt dit echt als een overwinning. Als een afrekening met alles. Ik ben nu echt heel gelukkig."