"Het is dubbel - even zitten hoor -", begint Mulder, die plaatsneemt op een elektriciteitskastje buiten het WK-terrein. "Ik ben heel trots dat ik de finale heb gehaald, maar als je er staat dan wil je eigenlijk ook een medaille winnen."
Toch moet de sprinter bekennen dat er voor een podiumplaats in gezelschap van Edwin Estrada, Simon Albrecht en Pedro Causil wat 'gekkigheid' had moeten gebeuren in de finalerace. "Dan hadden er eigenlijk twee jongens in gevecht moeten gaan of zo, maar dat gebeurde niet. De race was eigenlijk te clean voor mij en op topsnelheid ga ik het niet redden, dat wist ik al."
Geen controle
Mulder startte net als in de halve finale fenomenaal en pakte direct de leiding. "Ik wist dat de start heel belangrijk zou zijn, maar wat ik daar deed weet ik niet, ik ben er heel trots op." Hij hield daarna dapper stand op de tweede positie, maar werd in de laatste bocht voorbijgereden. "Dan ga je toch wel rond de zestig kilometer per uur en ik merkte dat ik geen controle meer over mijn skeelers had."
"Dan denk je: shit, had ik maar wat vaker achter de auto getraind, of downhill op topsnelheid", vervolgt Mulder, die nog geen drie weken geleden dacht dat er voor hem weinig te halen viel op het WK. Omdat het kampioenschap redelijk vroeg in het zomerseizoen wordt verreden, staat Mulder namelijk pas twee maanden fanatiek op de skeelers.
"Wat ga ik daar überhaupt doen joh, dacht ik. Ik merkte dat ik te weinig had geskeelerd om het goede gevoel te hebben. Niet dat het zó slecht ging, wat blijkt, want dan had het niet in zo'n korte tijd goed gegaan, maar het zijn toch dingen die door je hoofd spelen."
Een WK in augustus had dan ook zijn voorkeur gehad. "Je hebt dan meer tijd om te wennen en één te worden met je skeelers, maar het is niet anders. Volgende week ga ik naar Inzell, dus voor het schaatsen is het wel fijn. Maar goed, ik ben hier om goed te skeeleren en niet om hard te schaatsen. Vierde is niet slecht, maar gewoon net geen medaille."
Neymar
Het gelukje waar Mulder in de finale op gehoopt had, kreeg hij in de kwartfinale one lap wel aangereikt. De mannen waren pas net gestart toen hij een elleboog in het gezicht ontving van zijn tegenstander Ricardo Verdugo Campos en bijna achterover viel.
Na de race greep Mulder nadrukkelijk naar zijn lip. "Je eerste reactie is: gewoon doorrijden, want dit gebeurt in onze sport. Maar eenmaal over de finish dacht ik: ja, ik ben wel gewoon geraakt op mijn lip. Dus ik doe zo van; jongens hebben jullie het wel gezien?", gebaart hij lachend naar zijn gezicht. "Niet zoals Neymar hoor, maar wel een klein beetje."
Zijn kansen? 50/50! De race werd nagekeken door de jury, zijn Chileense collega werd gedeclasseerd en Mulder mocht naar de finale. "Vaak gebeurt dat niet, maar nu hadden ze de ballen om het wel te doen. Daar was ik hartstikke blij mee, want de halve finale ging heel goed."
Mulder kijkt sowieso terug op een goed toernooi, en dan moet de 100 meter nog verreden worden. "Die blijft moeilijk, maar mijn start gaat goed dus wie weet. In Heerde was het een heel groot feest en hier vanavond in Arnhem ook. Dat Jordy (van Workum, red.) won helpt ook mee. Ik zag zijn race vlak voor mijn halve finale en dat inspireert natuurlijk wel, dat helpt."
Ronald
Voor tweelingbroer en mede-toernooidirecteur Ronald Mulder wilde het tijdens dit WK vooralsnog niet op zijn plaats vallen. Hij strandde op de one lap in de kwartfinale. "Ik hoop vooral ook dat hij de energie vindt en zijn toernooi goed afsluit, want dit was heel erg balen", besluit Mulder.