Mulder geeft in de aanloop naar grote wedstrijden vaak openlijk toe dat de zenuwen hem bij de start vaak door het lijf gieren. Tegelijkertijd houden die zenuwen hem niet tegen. Dat was bij Boer tot bij de Spelen precies andersom, blikt ze terug.
"Ik geloofde wel in mezelf, maar ik kende in Sotsji ook veel twijfels. Die verstopte ik." Door haar zenuwen geheim te houden blokkeerde Boer. Dat gebeurde volgens haar heel duidelijk tijdens de WK Sprint van vorig seizoen. Daar stond ze na de eerste dag tweede in het klassement, maar gaf eremetaal op de tweede dag uit handen. En ook daar zag ze Mulder, ondanks zijn zenuwen, zijn wereldtitel prolongeren.
Pas in Sotsji kwam Boer erachter dat het verhullen van haar zenuwen haar op de WK had genekt. Drie dagen voor de olympische 500 meter durfde Boer voor het eerst open en eerlijk over haar twijfels te praten met haar coaches Marianne Timmer en Gianni Romme. Zij vertelden haar dat ze in hun carrière ook vaak genoeg gek van de zenuwen waren geweest.
Het voelde alsof ze door een barrière brak. "Ik voelde me ineens veel vrijer en zo heb ik ook de 500 meter kunnen rijden. En de rest van het seizoen heb ik het vol kunnen houden. Het blijkt dat openheid over mijn zenuwen en twijfels helemaal geen belemmering is."
Met dat gevoel ging Boer de zomer in, maar de voorbereiding ging niet meteen helemaal zo vrij als ze had gehoopt. Ze miste de Spelen als een belangrijk doel. "Ik had mijn droom gehad en ik moest me weer kortetermijndoelen stellen, maar dat was in het begin wel lastig. Vorig jaar had ik continu het besef dat ik voor Sotsji trainde en dat had ik nu niet."
Al snel wist ze die doelen voor de korte termijn wel te formuleren en kon ze zich daarmee motiveren. "Ik had het seizoen goed afgesloten, maar ik denk dat er nog veel meer in zit. Mijn doel is om die vrijheid weer te vinden."
Het doet er volgens de sprintster daarom niet toe om specifieke sportieve doelen te stellen, al wil ze zonder meer goed presteren op de WK Sprint en in de World Cups. "Wedstrijdresultaten zijn theorie, maar het gaat erom om de prestaties vanuit het gevoel omhoog te krijgen."
Boer kan haar nieuwe wedstrijdinstelling al snel testen, niet alleen op de KPN NK Afstanden, maar ook bij de eerste ISU World Cups, want haar ploeg gaat daar sowieso heen. Boer kan zich volledig vinden in dat besluit.
"Vanuit de ISU zijn de World Cups belangrijker gemaakt voor plaatsing voor de WK’s. En voor mij is het sowieso goed om veel wedstrijden te rijden", zegt ze. En dat is niet het enige waarom ze graag naar de eerste twee wereldbekerwedstrijden gaat. "Ik ben nog nooit in Obihiro en Seoul geweest. Zo kan ik op mijn 29e toch nog wat nieuws doen."