Net niet voor Ter Mors
Voor Jorien ter Mors was het bij de WK in Montreal een dag van net niet. Nipt greep ze naast een finaleplaats op de 1500 meter. Even later herhaalde dat scenario zich in de halve finale van de aflossing.
Na de Olympische Spelen in Sotsji is Ter Mors nog altijd in vorm. Dat toonde de tweevoudig olympisch kampioene langebaan op de 1500 meter met twee sterke races. Toch lukte het de 24-jarige Twentse niet om de strijd aan te gaan om de medailles. De Britse Elise Christie troefde haar in de halve finale op de finish af en legde zo beslag op de tweede finaleplaats, achter de latere winnares Suk-Hee Shim.
"Fysiek ben ik in orde", concludeerde Ter Mors. "Maar ik merk soms dat ik als shorttracker nog steeds iets mis. Ik ben niet zo handig en behendig als Sjinkie Knegt. Voor mij is het moeilijker om mijn schaatslijn aan te passen."
"Ik zie Elise komen, maar ik kan mijn patroon niet aanpassen om haar te blokkeren", analyseert Ter Mors. "Ik moet gewoon naar buiten stappen. Dan staat zij stil."
Aan haar tactiek en behendigheid werkte Ter Mors sinds het aantreden van bondscoach Jeroen Otter hard. Maar volgens eigen zeggen kan het nog een stuk beter. "Ik kan daar nog zoveel in winnen. Ik schaats teveel op één lijn en daar verlies ik het op. Daardoor word je vierde en geen eerste, of sta je in de B-finale in plaats van de A-finale."
"Soms is dat frustrerend. Fysiek voel ik me zo sterk, dat ik het gevoel heb dat ik iedereen kan verslaan. Soms weet ik niet hoe ik mijn kracht kwijt kan. Ik voel me niet altijd honderd procent shorttrackster. Ik weet dat het wel in me zit, maar voel dat ik het net niet ben."
Ook op de aflossing glipte een finaleplaats net uit haar handen. De tweede plaats, die recht geeft op de finale, was bijna de hele race in het bezit van de vier Nederlandse vrouwen (Lara van Ruijven, Sanne en Yara van Kerkhof en Ter Mors). In de laatste bocht kwam de Italiaanse Arianna Fontana echter als een stoomtrein om slotrijdster Yara van Kerkhof heen denderen.
"Dat was jammer. We rijden een goede rit, maar missen tegen het einde net de aansluiting met de Chinezen. Lukt dat wel, dan kun je de afstand op de Italianen vergroten. Nu schaats je er net één of twee meter achter en rij je zelf dus ook op kop."
"Net niet, dat is wel wat blijft hangen, ja", aldus Ter Mors, die haar WK een jaar geleden afsloot met zilver op de 1000 meter en de vijfde plaats in het klassement. "Maar we hebben nog twee mooie afstanden te gaan en er ligt ook nog een superfinale klaar."