Op het schema van Anema scheurt Groenewoud van Thialf naar Utrecht

De winnende tijd waarin de 26-jarige alleskunner over de meet kwam, mocht er zijn: 3.55,84. Een mooi persoonlijk record en haast een seconde sneller dan naaste achtervolger Merel Conijn. Pas daarachter kwam Beune, die al gauw in haar rit op achterstand reed. In de slotrondes zag ze dat gat enkel nog groter worden. Waar Groenewoud de rondes vlak kon houden in de lage 31, eindigde Beune met een slotronde 32,6.

“Het loopt gewoon niet zo lekker”, verklaarde de rijdster van Team IKO-X2O, die op basis van de afgelopen maanden voorafgaand aan het NK favoriet was op de langste drie afstanden bij de vrouwen. “Vorige week ik ging ik ook nog als een malle en nu ineens niet meer. Ik merk dat de verzuring in mijn benen loopt. Dat heb ik al weken niet gehad. Het kwam vandaag uit mijn tenen, maar het ticket is binnen.”

Ondanks haar staat van dienst dit seizoen, was dat WK-ticket naar Hamar al een doel op zich. Vorig jaar viste ze net naast de boot, toen ze op een halve seconde vierde werd. “Het is een opluchting dat ik nu wel mag”, zei ze na haar 3000 meter van zaterdag, ook al had ze zich er meer van voorgesteld. “Maar ik merk dat mijn benen niet lekker meewerken. Het wordt vechten in plaats van dat ik lekker door kan blijven rijden en ik kan niet zo goed de vinger erop leggen waar dat vandaan komt.”

Bij Team Albert Heijn Zaanlander was de sfeer heel anders na de één-twee van Groenewoud en Conijn. “Ik begon goed, al heb ik mijn rondetijden eigenlijk niet één keer gezien”, stelde Conijn na haar rit. “Eigenlijk lette ik meer op Marijke dan op mijn rondetijden.” Op die manier reed ze met een typisch ‘Merel-schema’, eerst oplopend, vervolgens afbouwend, naar een dik persoonlijk record. “Het kan vast nog harder, maar ik weet niet of dat dit seizoen nog lukt.”

Ze loofde het schema van haar coaches, die haar weer op de weg omhoog hebben gekregen nadat ze bij het toenmalige Jumbo-Visma te kampen kreeg met een calciumtekort. Intussen kan ze weer volop trainen en op ‘de periodisering van Jillert’ kan ze hard trainen en mooie resultaten boeken.

“De coaches doen het goed”, constateerde ook Groenewoud. “Als je niet goed draait, zoals de laatste weken, ga je wel twijfelen. Maar deze week voelt het goed op het ijs. Dat geeft weer vertrouwen.” Heel veel meer had de Friezin ook niet te melden, want Anema kijkt haar op de vingers. Hop, in de auto op weg naar Utrecht. Groenewoud heeft nog een record te verbreken in haar andere discipline: het meeste aantal overwinningen op kunstijs bij de marathon.

“Als de vorm goed is, kan deze combinatie”, stelde Anema. “Dan voel je de pijn niet tijdens de rit en ben je niet moe.” En dus stoven de twee ervandoor. Een geluk voor Groenewoud: de wedstrijd in Utrecht telde slechts 65 rondes. Daarna moest ze weer als de wiedeweerga naar Heerenveen voor de 5000 meter en de mass start. Ook Beune keek alweer uit naar de zondag en hoopt dan weer goed voor de dag te komen. “De langste afstand… Dat wordt een lange lijdensweg of het gaat wél goed. Vorig jaar ging het gelukkig prima, dus ik hoop me gewoon weer te plaatsen.”