Een andere man die in Hoorn voor het eerst sinds lange tijd weer in competitie was, was Jesse Speijers. De 22-jarige schaatser was voor het laatst te zien bij de World Cup in Quebec City, exact een jaar geleden. Daarna gooide blessureleed zijn plannen overhoop. Overbelasting, luidde na lang zoeken het oordeel van de artsen.
Waarom het dan zo lang duurde voordat duidelijk was wat het euvel was? “Fysiek was ik afgelopen zomer beter dan ooit, maar ik was misschien iets teveel fietser in plaats van schaatser. De overstap naar het ijs was te groot.” Toch ging Speijers er keer op keer na een paar dagen rust weer vol tegenaan. “Zat ik drie dagen later weer op de bank. Het was een heel leerzaam jaar wat dat betreft.”
Toen Speijers eenmaal niet om zijn blessure heen kon en het WCKT in november in het water viel, nam hij een paar weken volledige rust. Opnieuw ging hij door de medische mallemolen, om daarna weer heel voorzichtig op te bouwen. Voor de stayer van Team IKO-X2O was het een voordeel dat hij zich niet kon plaatsen voor het Daikin NK Allround. Ook voor dat toernooi was Speijers nog lang niet genoeg hersteld.
“Daarna hebben we afgesproken een schema te maken en daar niet van af te wijken, ook al zou het lekker gaan.” Sinds drie weken staat Speijers weer op het ijs. Zoals hij de laatste jaren gewend is, reed hij ondanks zijn aanhoudende blessures gelijk weer op wedstrijdtempo. “Dat werkt voor mij gewoon het beste. Deze week reed ik voor het eerst weer acht rondjes, dus tot dat moment had ik al veel vertrouwen. In de laatste rondjes liepen de tijden iets op, maar ik kon de schade beperken. Dit was wat er voor nu inzat.”
Met een derde tijd achter Stijn van de Bunt, al geplaatst, en Jasper Krommenhoek lijkt de weg naar de 5000 meter op de Daikin NK Afstanden open te liggen. “Ik weet dat het elke week beter gaat, dus ik kijk er naar uit.” En wat hij voortaan anders doet? “Naast fietsen vooral ook spieroefeningen doen om dat op peil te houden. Dan maar een uurtje minder op de fiets.”
