Over de streep: Sanne van Kerkhof

Wil je altijd winnen?
"Ja, ook met gezelschapsspelletjes. Als je er een spelletje van maakt, dan wil ik wel winnen. De ene keer is het minder erg als je verliest of je bent minder blij als je wint, maar de spelletjes die ik speel wil ik toch eigenlijk wel winnen. Ik ben fanatiek."

"Als we een versnelling doen, hebben we ook tijdtransponders om. Dan zie je wie het snelste is en als ik dan 8,82 schaats en Yara (haar zus, red.) 8,83 dan denk ik wel: ik was vandaag de snelste. Je kijkt er wel naar, maar je bent niet van slag als je niet de snelste bent. Zo plaag je elkaar. Dan zegt Yara tegen mij: 'Ha,ha, ik was het' en ga je toch weer iets verzinnen om sneller te zijn. Misschien toch net iets meer hangen aan het einde van de bocht. Het dwingt me tot verbetering en houdt me scherp." 

Wat voor gevoel geeft winnen je?
"Dat is zó moeilijk uit te leggen. Het schaatsen is onze wereld, zeg maar. Daar leven we voor. Je kan heel chagrijnig zijn als een training niet gaat. Terwijl heel veel mensen denken: waar maak je je druk om? Als je iets haalt waar je al die tijd voor hebt getraind, alles komt bij elkaar, dan is je wereld ineens perfect. Ik denk dat je het zo kunt omschrijven. Het is alles voor ons op dat moment. Je wilt niks liever dan goud winnen. Dat is alles wat je wilt. Het enige wat je wilt. Als het lukt, dan ben je de gelukkigste mens op aarde."

Duurt dat gevoel lang?
"Nee. Je geniet wel na, maar dat euforische moment duurt niet lang. Misschien maar twee minuten. Als je over de streep komt en ziet dat je gewonnen hebt, dan ben je heel euforisch. Daarna zakt het wat af. Dan ben je nog steeds heel blij en gelukkig en kan je niet stoppen met lachen, maar dat echte euforische gevoel duurt heel kort."  

Wanneer vind je jezelf een winnaar?
"Als je medailles wint. Als je er alles aan gedaan hebt, maar de anderen waren beter, dan kan ik ook tevreden zijn als ik niet heb gewonnen. Bij het WK in Sheffield wonnen we zilver. We verloren geen goud. De winst was buiten bereik, China was beter. Het zilver was heel bijzonder, want we hadden nog nooit van Canada gewonnen. Dan doe je iets wat je nog nooit eerder hebt gedaan, je stijgt boven jezelf uit en dat in de belangrijkste wedstrijd van het jaar." 

Aan welk moment in je carrière denk je nog wel eens terug?
"Ook al is het supervervelend dat ik die rug heb (Van Kerkhof heeft een hernia, red.) en ik minder uit mijn schaatscarrière kan halen, het heeft me ook veel gebracht. Als mens heb ik er zoveel van geleerd en dat neem ik mee buiten het schaatsen. Als je iets echt graag wilt, dan vind je een weg of een oplossing. Ik zit niet vast in mijn denkpatroon. Ik moet altijd een oplossing zien te vinden om wel die training te kunnen doen en mijn rug goed te houden. Voor het olympisch kwalificatietoernooi verergerden mijn klachten. Ik had 36 dagen de tijd om van niet kunnen lopen en zeker niet kunnen schaatsen, in topvorm te verkeren. Van dat soort dingen heb ik veel geleerd."