Na afloop ging de discussie echter niet over die sprint, maar over de val van Lisa van der Geest veel eerder in de wedstrijd. De ploeggenote van Janneke Ensing ging tegen het ijs na een ontmoeting met Schouten. Een val met gevolgen, want Van der Geest – de meesterknecht van Ensing – kon niet meer terugkeren in het peloton, vooral ook omdat de ploeg van Schouten daar prompt vol gas gaf.
Schouten moest na haar winnende sprint daarom ook even afwachten of haar zege overeind bleef. Er liep nog een protest van Van der Geest. Schouten zelf was zich van geen kwaad bewust. ’’Carien Kleibeuker reed weg en ik probeerde op kop van het peloton af te stoppen. Lisa van der Geest wilde er achteraan, maar we raakten met onze schaatsen in de knoei. We raakten allebei uit balans, zij viel. Dat ze niet meer terugkwam in het peloton vind ik echt niet leuk. Lisa van der Geest is een belangrijke rijdster die altijd bijdraagt tot een mooie wedstrijd. Dan is het jammer als ze in een NK moet uitvallen.’’
Schouten betreurde de kritiek uit de ploeg van Van der Geest, Athleteshop.nl, die het onsportief noemde dat A-ware/Fonterra het gas opentrok op het moment dat Van der Geest op het ijs lag. ’’Jammer dat die ploeg zo reageert. Ik vind het echt zonde dat er nu zo over ons gesproken wordt.’’
Zonder haar secondante moest Ensing de finale in met Sharon Hendriks als knecht. Die vulde die rol prima in, maar in de sprint kwam de rijdster uit Gieten toch te kort tegen Schouten. De vraag is of dat anders zou zijn gelopen met Van der Geest, want Schouten lijkt op dit moment domweg de snelste sprinter in het peloton. Dat vertrouwen straalde ze ook uit in de laatste ronde. ’’Ik wilde niet meer wachten, maar besloot gewoon de sprint aan te gaan. Dat pakte goed uit’’, vertelde Schouten.
Daarmee kreeg het NK de min of meer voorspelde apotheose. Schouten en Ensing golden als de grootste favorieten voor de titel, Van der Stelt was een voorname outsider. In dat opzicht gebeurde er weinig verrassends in Amsterdam. Schouten kreeg in ieder geval de titel die ze wilde. ’’Deze stond al een tijdje op mijn lijstje. Al een paar jaar ben ik één van de snelste sprinters, maar in het NK kwam ik er de afgelopen jaren niet aan toe. Of er was een kopgroep weg, of ik viel. En vorig jaar zat ik er net naast. Nu lukt het dan wel.’’
Het verschil zit vooral in de omgeving, verklaarde Schouten. De Noord-Hollandse stapte deze zomer over naar de ploeg van Jillert Anema, en dat pakte goed uit. ’’Ik heb echt een stap gemaakt, zeker op de langebaan. Maar dat blijkt ook uit de marathon, al heb ik er nog niet zo veel gereden. Maar ook vandaag was het weer het team dat heel belangrijk voor me was.’’
De architect van het huidige succes van Schouten heet echter Anema. Hij maakt haar een betere schaatsster en geeft vertrouwen, stelt de Andijkse. ’’Gewoon door me te vertellen wat ik kan. Zeker als ik iets al een keer heb laten zien, houdt hij me voor dat ik dat in me heb. Wat hij zegt, klinkt heel logisch. En soms vraag ik me wel eens af waarom ik dat zelf vorig jaar of het jaar daarvoor niet dacht. Het brengt me nu in ieder geval het succes dat ik zo graag wilde.’’