Eigenlijk was het feit dat hij de laatste jaren minder op skeelers stond, een misverstand tussen Michael en zijn coach Shane Dobbin. Toen de twee in gesprek gingen over het programma voor de komende winter bracht Michael het heikele punt aan het licht: "Ik wil meer skeeleren", was de boodschap aan zijn coach. “Shane moedigde dat meteen aan, maar had het niet op mijn programma gezet omdat hij dacht dat ik het niet wilde.” Met het inlineskaten op het programma kan Michael zich beter voorbereiden op het komende schaatsseizoen, vertelde hij donderdag bij de eerste etappe van de KNSB Inline 3-Daagse in Heerde. “Ik vind het een fijne trainingsvorm, het zorgt voor meer variatie. Als het – zoals deze weken – veel regent, ben ik eerder geneigd om een training over te slaan. Nu staan er wedstrijden op het programma en dan voel je toch de noodzaak om meters te maken. De bal moet blijven rollen en de voorwaarden hier in Nederland zijn perfect om goed te trainen.”

Zo kon het dat Michael in februari na het WK Afstanden in Calgary een tussenstop maakte in Zweden, waar hij nog enkele natuurijswedstrijden reed. Na een korte familietrip in Nieuw-Zeeland stond hij enkele weken later alweer op wieltjes in Geisingen. Zijn rondjes op de ‘snelste piste ter wereld’ draaide hij met niemand minder dan Patrick Roest. “We kwamen elkaar tegen en zijn bevriend geraakt”, vertelt Michael de korte versie. Ook op het ijs trokken de twee al regelmatig op om ter voorbereiding op internationale wedstrijden samen trainingen te doen. “Voor hem was de trip naar Geisingen een mooie manier om zijn training voor het nieuwe seizoen op te starten. Mij gaf het extra druk om te presteren, puur omdat Patrick erbij was als toeschouwer. Daardoor moest ik het wel laten zien.”

De wereldkampioen op de 5 kilometer zover krijgen om mee te doen aan de skeelerwedstrijden, zover is het nog niet volgens Michael. “Patrick is goed, hij zou dit soort wedstrijden prima aankunnen. Maar dat doet hij niet, het vechten om positie is hij niet gewend. Dat is lastig. Zijn skeelervermogen is goed genoeg, hij kan zeker meekomen als hij nog iets meer snelheid opbouwt. Wie de betere is? Ik, op dit moment”, lacht Michael. “Dat durf ik met vertrouwen te zeggen.”

Foto: Neeke Smit

Voor Michael is het deelnemen aan de inlinewedstrijden een mooie opbouw richting het seizoen. Maar die races aanvliegen als training, zonder enige spanning koersen om hardheid op te bouwen? Nee, Michael voelde wel degelijk kriebels voor hij in Heerde aan de start kwam. "Nerveus...", denkt hij even na. "Dat is niet helemaal het goede woord. Maar ik voel me wel een kind dat straks z’n kerstcadeaus mag openmaken”, zegt Michael. “Toen we hierheen reden was ik al zo excited dat mijn maat Josh tegen me zei: ‘Joh, doe rustig, het is maar een marathon’. Het is altijd lastig, maar ik lieg als ik zou zeggen dat ik niet kom om te winnen. Het is anders dan koersen op de piste, maar ik sta altijd aan de start met het idee om het anderen moeilijk te maken.”

En zo staan er tijdens de KNSB Inline 3-Daagse naast een paar Spanjaarden ook drie man uit Oceanië aan de start, naast Michael starten ook Josh Whyte uit Nieuw-Zeeland en Rob Cook uit Australië. “Na Wörgl heb ik Josh gevraagd om hier te trainen richting de Europacup in Heerde. En zo spraken we over de wedstrijden die er nog gereden werden en kwam hij op het idee om de driedaagse te rijden. Best grappig, eigenlijk heeft hij me overgehaald dit te doen. Al was er weinig voor nodig om mij te overtuigen hier te starten. Toen vroeg Rob ook nog of er iets te doen was en was het voor mij helemaal noodzaak om te rijden, als zij hier zijn kan ik geen verstek laten gaan.”