Plankenkoorts? Niet gezien bij de World Cup in Montréal

Plankenkoorts? Wat is dat?”, riep Kay Huisman grijnzend van oor tot oor. “Nee, niet echt”, liet hij er op volgen, “al was de eerste rit spannend.” Hij mag dan nieuw zijn in het wereldbekercircuit van de shorttrackers, maar gekeken naar de races die hij op het ijs van de Maurice-Richard Arena in Montréal legde tijdens de kwalificatiedag van het toernooi, was het niet alleen Westlandse bravoure waarmee hij zijn debuut opluisterde. In de voorronde op de 1000 meter was het een soort streep die hij trok, zoals straaljagers die achterlaten wanneer ze in de lucht voorbijflitsen. Weg demarreren van de startlijn, de koppositie innemen en niemand meer de kans gunnen er nog langs te komen.

“Ik was blij dat die eerste direct goed ging. Op die manier is het een goede entree. Al moet ik eerlijk zeggen: ik had een gunstige loting. Maar het gaf me vertrouwen. De kop was eraf en ik kon de rest van de dag lekker schaatsen”, aldus de twintiger uit Monster die ook de eerste schiftingen van de 500 meter overleefde. “Ondanks twee keer een slechte startpositie ben ik helemaal blij dat ik er nog tussenzit. Nu hoop ik in het hoofdtoernooi mooie dingen te laten zien.”

Plankenkoorts? “Eh, nee, wel gewoon zenuwen natuurlijk. Gezonde zenuwen”, verduidelijkte Michelle Velzeboer, van wie je evenmin kon beweren dat ze zich als een onervaren groentje over de ijsvloer had bewogen. Ze counterde dan ook meteen het idee dat haar eerste optreden – de heat op de 1000 meter – er wat onwennig had uitgezien. “Nou, ik denk dat ik er een prima klassering (derde, red.) uit haalde, want ik reed tegen Natalia Maliszewska en Suk Hee Shim en dat zijn twee wereldtoppers. Eerlijk gezegd verbaas ik me er meer over hoe gemakkelijk ik nog achter die twee aan reed. Daar was ik heel tevreden mee.”

Gelouterde concurrentes maken een eerste deelname spannend. “Plus de eerste keer dat je mag meedoen op topniveau. Tegelijkertijd is het ook heel leuk tegen dat soort namen te mogen schaatsen. Vroeger keek ik die wereldbekers langs de kant van de baan, en nu ben ik erbij, wat heel mooi is”, aldus de jongere zus van Xandra Velzeboer die inmiddels de status heeft van wereldkampioene, overigens behaald op de piste waar de World Cup-serie wordt begonnen.

Ze moet nog twintig worden, maar van stress, een slapeloze dondernacht of een complete zenuwenoorlog in haar hoofd was geen sprake geweest. “Ik had wel een relaxte avond, het was gezellig met Rianne (de Vries, red.) met wie ik een kamer deel en van wie ik dankzij haar ervaring ongemerkt veel kan leren. Overigens gaat het dan echt niet de hele tijd over onze sport hoor. We hebben het over van alles. Pas vlak voor de eerste race had ik een soort ‘realisatiemomentje’, van nu is het eindelijk zover, dit is waar ik zo hard voor heb gewerkt”, oordeelde ze. “Ik ben blij dat ik hier sta en op beide onderdelen (500 meter is de andere afstand, red,) het hoofdtoernooi heb bereikt. Niet gek voor de eerste keer toch. Het was niet per se een doel, wel leuk dat ik erin ben geslaagd.”

Plankenkoorts? Nadat het kwartje viel omtrent dat begrip, moest Teun Boer (bovenste foto) beamen dat hij ‘echt wel een beetje moest acclimatiseren in de eerste rit’. “Het liep niet volledig goed, die 1000 meter van me. Misschien zou het hebben geholpen als ik had kunnen beginnen met een 500 meter. Dat zou me meer vertrouwen hebben gegeven, kijk maar naar de rit ik op deze afstand heb geschaatst. De tijd behoorde tot de betere van de dag. Ik moet eraan toevoegen: een wedstrijd moeten aftrappen met een 500 meter is niet ideaal, qua warming-up, racevoorbereiding enzovoort. Het is doorgaans prettig om van tevoren de nodige rondjes te hebben gereden, want je moet ijsgevoel krijgen. Weet je, het is wel goed zo, deze volgorde. Stel dat ik mijn 500 zou hebben verknald, dan zou ik er nu veel meer van staan te balen dan wat er nu is gebeurd op de 1000.” Voor de goede orde: in zijn heat (dus een voorronde) eindigde de Nijmegenaar als derde, en was daarmee onmiddellijk uitgeschakeld. “Morgen kan het alsnog, me plaatsen voor de 1000 via de herkansing. Dan moet ik beter m’n best doen.”

De eerste kennismaking met de World Cup uitvoering ‘grote mannen’ werd geen afknapper voor het trio Huisman, Velzeboer en Boer. “Dit evenement heeft twee kanten. Je merkt aan alles dat het veel groter is, aan de andere kant blijft het gewoon een wedstrijd. Sommige aspecten wijken af van wat we gewend waren: er zijn meer verwachtingen, de hele entourage is groter en wat je op een dag als vandaag meemaakt – kinderen van de basisscholen die op bezoek waren – zorgt voor wat extra’s. Die komen niet kijken bij een Star Class-wedstrijd of een KNSB Cup. Daar kan ik van genieten”, besloot Boer.

De uitslagen van de eerste dag in de World Cup van Montréal staan hier.