De twee staan bekend als de brokkenpiloten van het seniorenteam. Het nieuws van Roosenboom en haar hersenschudding vlak voor de NK kon op veelzeggend commentaar rekenen van coach Desly Hill: "Het kan er ook maar twee overkomen." De Australische doelde op Roosenboom en Kamminga.
De vriendinnen en ploeggenoten zijn de eersten om de opmerking van hun coach lachend te beamen. Aan zelfspot ontbreekt het ze niet. Maar er is een verschil tussen de ene onfortuinlijke en de ander, volgens Kamminga: "Bianc heeft vaker iets dan ik, maar als het bij mij gebeurt, dan is dat vaak voor een belangrijke wedstrijd."
Haar allereerste EK sloot Kamminga vroegtijdig af met een scheurtje in haar lies. Ze brak ooit haar pols tijdens een van de EK’s die volgde en bij een WK viel ze al in de eerste wedstrijd. Dan blijft het niet bij een kleine schaafplek. "Nee, mijn hele knie moest daarna worden ingetapet. Het is allemaal nèt even erger dan een simpele blessure."
De ergste kwetsuur uit het rijtje: haar aanrijding van vorig jaar vlak voor de EK. Een automobilist zag haar tijdens een fietstraining over het hoofd. Kamminga hield er een zwaar gehavende knie aan over.
Ook op dit moment is het lijf van de 21-jarige Kamminga niet volledig heel. Ze laat haar veters strikken door haar ploeggenoten. En het wassen van haar blonde haren gaat op bijzondere wijze. Met een fles shampoo geklemd onder haar oksel en slechts één hand beschikbaar om het spul in haar haren te smeren. Ze kan niet anders met haar gebroken duim. Gelukkig betreft het een blessure die vooral in het dagelijks leven hindert, niet tijdens trainingen.
Als ze haar ongelukken zelf kon inplannen, zou Kamminga een andere agenda maken. Want die timing is vaak verrot, zegt ze. "Hoewel, uiteindelijk komt het vaak wel op zijn pootjes terecht. Vorig jaar had ik maar een paar keer geskeelerd voor het EK, maar daardoor was ik wel uitgerust en in vorm." Ze prolongeerde haar Europese titel op de 1000 meter.
Daar bleef het niet bij. Later in het jaar won ze het zilver op de 500 meter op de WK en samen met haar teamgenoten Roosenboom en Elma de Vries is ze regerend wereldkampioene op de aflossingskoers. Kamminga is het type dat geen blad voor de mond neemt. En eigenwijs is ze ook. Aanwijzingen neemt ze niet zomaar aan. "Desly (Hill, LvdG) zegt vaak: Manon, stop eens met butten!" Zonder goede onderbouwing telt kritiek bij Kamminga niet.
Ook in de keuken neemt Kamminga geen genoegen met iets simpels. Ze is veel met haar voeding bezig en zoekt regelmatig nieuwe, gezonde recepten. Haar hele huis staat vol met kruiden. Daar profiteert haar vriend, schaatser Kjeld Nuis, regelmatig van. "Hij kan goed koken, voor een jongen", zegt Kamminga. "Maar als hij mij bezig ziet met allerlei kruiden, denkt hij vaak: laat het maar aan haar over."
Kamminga groeide op in Haulerwijk, vlakbij de inline-skatebaan. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ze al vanaf haar negende op inline-skates staat. Een jaar later combineerde ze dat met schaatsen. Het leverde haar als juniore C zelfs de nationale titel op.
Ze schaatst nog steeds, maar het inline-skaten vindt ze leuker. Dat wijdt ze aan de sfeer rond de baan en het tactische spel. En ze houdt van de spanning en de onvoorspelbaarheid van de sport. "Maar ik wil op schaatsen ook graag meer", zegt Kamminga.
Aan haar tomeloze ambitie ligt het niet. Bij de EK in Almere doet ze mee op de piste, de weg en aan de marathon. Wie weet wat deze karaktereigenschap haar brengt.