Bovendien leverde het haar dankzij het afgelopen weekeinde weer een extra bos bloemen op voor op de salontafel. Voor veel huishoudens is het al lastig om aan één titel te komen, in het Friese Goingarijp leven sinds kort twee Nederlands kampioenen onder een dak.

De rolverdeling binnen de muren is even simpel als praktisch: de een kookt graag en maakt daar ondertussen wel een aardige rotzooi van, de ander ruimt het tegelijkertijd vrolijk op. Zo vormen Nauta en Boer een uitstekend team. “En we hebben het supergezellig”, zegt Boer. Bovendien delen de stayer en de sprinter dezelfde interesses, waaronder een studie psychologie.

Het is een bekende opmerking: mensen die psychologie studeren, hebben daar zelf vaak de grootste behoefte aan. Misschien was dat bij Nauta ook wel het geval, denkt ze.

Bijna twee jaar geleden, na weer een mislukt NK, was de Friezin het zat. Ze stond al jaren bekend als een groot talent, maar het échte succes bleef uit. Vaak werd ze bevangen door zenuwen op het moment dat het moest gebeuren. Het frustreerde haar. Ze is een harde werker, maar die eigenschap werd vergezeld door de overtuiging dat ze alles wel alleen kon doen.

“Pas na dat NK besefte ik dat ik op mentaal gebied stappen kon maken. Dat als ik de top wilde bereiken, ik wel iets moest veranderen. En dat ik dit niet zonder hulp kon doen.” Nauta ging naar een psycholoog. Het is een van de verklaringen voor haar succes van afgelopen weekeinde.

“Yvonne is een meisje dat zich niet bewust was van haar mogelijkheden”, zegt een van haar coaches, Gianni Romme. Nauta weet zelf dat ze van nature meer een pessimist is dan een positieve denker. Het afgelopen jaar lukte het haar die eigenschap om te buigen, sindsdien is ze anders, merkt ook haar omgeving. Tegenwoordig traint ze weer met plezier. “En dat komt niet alleen doordat ik goed rij. Voorheen was ik gefocust op wat niet lukt, ik heb nu door dat ik mag doen wat ik het allerleukst vind.”

Een van de andere veranderingen die haar hard laat rijden is de behandeling van haar rugblessure waar ze al sinds 2009 af en toe door werd gehinderd. Nauta ging naar diverse specialisten, niets hielp. Totdat haar trainster Marianne Timmer haar doorverwees naar een therapeut die de juiste aanpak wist. Sindsdien beweegt Nauta vrijer en wordt ze niet meer beperkt in haar bewegingen in de bocht.

Wat haar dat zal brengen in het olympische jaar is de vraag. De blondine is nuchter. Vroeger was ze verlegen, nu valt dat wel mee, maar ze houdt er niet van om hoog van de toren blazen. Dan laat ze liever haar benen spreken, zegt ze. En als het aan haar ligt, zijn die benen voorlopig nog niet uitgepraat. Aan haar inzet zal het niet liggen, dat deed het nooit. Als iel, vijfjarig meisje ploeterde ze al met haar te grote noren met roze veters achter haar vader aan op natuurijs. Ook al schaatste ze nog maar net, de tocht van veertig kilometer volbracht ze.

Het fanatisme heeft ze niet van een vreemde. Vader Dirk Nauta deed vier keer mee aan het grootste zeezeilevenement van de wereld, de Whitbread Round the World Race, de voorloper van de huidige Volvo Ocean Race. Na het succes van afgelopen weekeinde ontving haar vader een mailtje van een oud-bemanningslid waarin stond: “De appel valt niet ver van de boom”.

Haar chaotische karaktertrekje is echter geen erfstuk. Het grote nadeel van een succesvol schaatsweekeinde: reizen naar wereldbekerwedstrijden en dus het inpakken van een tas. Nauta vindt het vreselijk. “Ik weet écht niet waar ik moet beginnen.” Dus maakt ze kleine hoopjes van schone was en komt ze er halverwege achter dat ze nog niet het juiste materiaal heeft om haar reserve-ijzers in te verpakken. Kortom: de komende dagen overheerst de ongeordendheid in huize Boer / Nauta.