De 22-jarige Van Alphen is de opperschurk in het door de bewoners benoemde gekkenhuis in Heerenveen. Het biedt al jaren onderdak aan diverse schaatsers. Van Alphen woont er sinds het eerste uur, Renz Rotteveel volgde na een paar maanden. Later voegden Emma van Rijn en Rosa Pater zich daarbij.
Wat in hun residentie precies een opperschurk of een schurk is, kan Van Alphen niet uitleggen.Net zomin als de herkomst van de benaming. In het huis, dat inmiddels een begrip is in de schaatswereld, geldt slechts het volgende: "Als iemand met een goed woord komt, dan houden we dat er gewoon in", aldus Van Alphen.
Hij is een grappenmaker. Verschijnt er in de teamchat van Project 2018 een plaatje van een dikke, naakte goedheiligman met daaronder de tekst: Sinterklaas is aangekomen? Dan komt dit waarschijnlijk bij Van Alphen vandaan. Hij houdt net als zijn trainer Johan de Wit van woordgrappen. Scherp en snel. Het gaat de hele dag door.
"Veel mensen zien hem als een clown. Maar Lucas is serieuzer dan de meeste mensen denken. Serieuzer dan ik een paar jaar geleden, voordat hij bij mij in de ploeg kwam, verwachtte", zegt De Wit.
Het motto van Van Alphen is: lachen is belangrijk. "Maar op de momenten dat het erop aankomt zie je de serieuze Lucas", zegt de schaatser. Tijdens de NK Afstanden een jaar geleden bijvoorbeeld. Destijds zat de middellange afstandsrijder vlakbij plaatsing voor de wereldbekerwedstrijden op de 1500 meter. Het vergrootte zijn gretigheid alleen maar.
"Dit jaar dacht ik: nú ga ik ervoor om me te plaatsen. Vervolgens maakte ik een paar weken voor de NK een klapper tijdens een ijstraining." Zijn rug lag open, stuitje was gekneusd. Het plaatselijke bindweefsel kreeg een tik en de schaatser ondervindt nog steeds beperkingen bij het bewegen. Terwijl hij toch al een pechjaar had. Hij was nog niet zo lang hersteld van de ziekte van Pfeiffer. "Het gaat nu wel beter, maar ik moet mijn geduld bewaren en dat is soms moeilijk."
Wat scheelt, is zijn thuissituatie. Voor Van Alphen is er nooit reden tot verveling. Op de speciale Facebookpagina van hun optrekje in Heerenveen krijgt twijfelachtige photoshopkwaliteit een podium. Menig hoofd wordt regelmatig op een ander lichaam geplakt. En als het knip- en plakwerk tot lusteloosheid leidt, nodigt hij een schaatsster uit om te komen koken.
Het is een slimme zet van Van Alphen en medebewoner Rotteveel. Competitief ingestelde vrouwen lokken met een heuse ranglijst. De twee geven punten. Hoe dat gaat? Dan zeggen ze dat er vijf categorieën zijn waarop de kandidaten worden beoordeeld. Van Alphen: "En vervolgens ondertussen zelf allang niet meer weten welke categorieën dat zijn."
De voorwaarden zijn iets minder losjes: "De kok moet vrouw zijn. En als ze een vriend heeft, is dat puntenaftrek." Waarna Van Alphen met een lachje snel de laatste eis ontkracht. De ranglijst wordt momenteel aangevoerd door Annette Gerritsen en Lotte van Beek. Wat ze kookten? "Dat kun je geen naam geven zo lekker.
"De competitie maakt het leven in Friesland wat gezelliger. De in Hilversum opgegroeide Van Alphen woont er inmiddels vier jaar. "Er is hier niet altijd zoveel te doen. Dan kun je tijdens het uitfietsen na een training net zo goed degene op de fiets naast je een uitnodiging geven. Al willen ze meestal zelf al komen hoor." Met een lach in zijn stem: "Ze moeten zelfs boeken om te mogen koken.
"Voor wie komt, geldt dat hulp van de twee mannen is gegarandeerd. Bovendien zijn ze zo sportief om bijna altijd hoge punten uit te delen. En mocht het met de aanbiedingen de spuigaten uitlopen, dan is er alvast een nieuw plan bedacht. Sinds een jaar beschikt het schurkenhuis over een aardbeientuin."We hebben een tuintje, dus we dachten: waarom zouden we daar niet wat instoppen? Je moet ook een beetje bezig blijven."
De oogst kan nog wel wat beter. "Ja, misschien kunnen wij daar ook wel een paar vrouwen op zetten. Zij aan het werk, wij met de beentjes omhoog op de loungebank." Rotteveel roept vanaf de achtergrond, Van Alphen geeft de vraag door: "Of je ook een keertje komt koken?"