Geduldig zijn is nooit besteed aan de koningin van shorttrack in Nederland. Suzanne Schulting is net een week weer een jaar ouder (27), maar de bezetenheid wint het onveranderd van het verstand, dat zegt dat blablabla….die enkel etc…. Ze weet het, die heeft tijd nodig gehad om te helen. “Dat neemt niet weg dat ik alweer verder zou willen zijn”, vertelt ze vrijdagmiddag na de kwalificatieraces van het internationale toernooi in Thialf, het tweede selectiemoment voor de World Tour. Ze is simpel door naar de halve finales van de 1000 en 1500 meter en de finale van de vrouwenrelay. Acht minuten, achttien seconden en eentiende aan racetijd, dat is de oogst van de rentree.
“Weinig bijzonders dus”, merkt bondscoach Niels Kerstholt op. “Suzanne is sterk, maar ze moet nu gaan racen. Daardoor wordt alles makkelijker. Ze heeft geen 500 meter gedaan, omdat ze van een enkelbreuk terugkeert. Dan wil je niet dat zo’n blessure nog het hele jaar zal door etteren. De wedstrijden van vandaag leken een beetje op de trainingsritten. Er komt altijd wat spanning bij, je moet je lijnen goed rijden…Suus heeft gedaan wat ze moest doen. Het wordt nu een kwestie van ritme oppikken”, geeft de oud-shorttracker aan.
Zaak is dat Schulting dat eind deze maand weer kan voelen, in Montréal, het eerste station van de World Cup – die met ingang van dit seizoen tot World Tour is omgedoopt. “Je wilt de honderd procent-versie zijn van jezelf zodra de competitie begint. Het gaat goed, maar ik zit nog niet aan dat percentage. Dat is frustrerend. Ik kan ongelooflijk veel dingen alweer: op de fiets ben ik supergoed, in het krachthonk heb ik meer gesquat en voorgeslagen dan dat ik ooit in mijn leven heb gedaan. Ik heb er heel hard aan gewerkt. Alleen is die enkel nog niet honderd procent. Helaas kun je dat niet sneller laten verlopen dan dat het gaat.”
