Gelukkig hoefde hij niet de rest van de vrijdagavond over het verschoven sokje van Joy Beune en de daaropvolgende diskwalificatie te praten. Na de tranenregen die het verlies van goud voor de achtervolgingsvrouwen veroorzaakte, had Rintje Ritsma ook weer reden om de strakke blik op zijn gezicht in te wisselen voor de grijns van een kampioen. Zijn mannen Patrick Roest, Marcel Bosker en Beau Snellink verjoegen het chagrijn met de wereldtitel. De Friese baas liet er bescheiden bij optekenen dat zijn aandeel niet zo groot was. “Ik zet slechts de poppetjes op hun plaats. Voor de uitslag zorgen de rijders en rijdsters. Ik ben niet belangrijk”, sprak hij op rustige toon in zijn nabeschouwing op de altijd intrigerende teamwedstrijd.
Wat Ritsma ook beloofde: voortaan wordt de beschermende uitrusting van alle schaatsers nóg zorgvuldiger gecontroleerd. “Dit mag niet meer gebeuren. Natuurlijk waren en zijn we altijd bezig met dit soort zaken. De schaatsers trekken die sokjes aan en die moeten op hun plaats zitten, zo simpel is dat. Voor elke wedstrijd kunnen we ook lezen in de aankondigingen waar iedereen aan moet voldoen. Maar vanavond deed zich iets voor waar je niet veel aan kunt doen. Een omlaag zakkend sokje kun je tijdens het rijden niet even goed doen. Ik ben het overigens niet eens met de keuze die de jury heeft gemaakt. Alleen, zodra een beslissing is genomen, zijn scheidsrechters over het algemeen slecht over te halen hun besluit te herzien. Verder valt er niets op af te dingen. Dit zijn reglementen en die hebben we na te leven”, aldus Ritsma.
Afgezien van de ongelooflijke zeperd die de vrouwen tot razernij, verdriet en uiteindelijk tot inkeer bracht, kon hij tevreden zijn over de puike koers die het drietal op het ijs had laten zien. Wat hij eerder had geconstateerd in de training, kwam er ook uit ‘voor het echie’. “Deze drie kunnen heel goed samen rijden, in elkaars slag blijven en tegelijkertijd compact opereren. Joy zette de basis neer van deze race, Irene en Marijke hielpen daarbij uitstekend. Of ik voortaan van deze drie meiden blijf gebruikmaken, is lang niet zeker. Er zijn meer vrouwen die op dit onderdeel goed kunnen presteren, dus als ze in orde zijn kan ik hen evengoed selecteren. Wat ik wil is steeds de beste drie opstellen. Trouwens, ook voor de mannen geldt dat.”