Na zijn beste winter ooit besloot Haasjes te genieten van het mooie lenteweer in Nederland en nog een weekje door te trainen. Hij liep hard en ging afgelopen vrijdag mountainbiken met zijn broer Jurrian en een vriend. “De eerste ronde ging hard, de tweede ronde nog harder en daarna was het vol koers", vertelt Haasjes. "Ik wist dat er een Strava-segmentje lag op een bepaalde singletrack waarvan ik het record wilde aanvallen. Ik reed op kop, was aan de laatste van de verraderlijke bulten toe en keek even op mijn klokje wat mijn tijd ongeveer was. Op de laatste bult ging ik iets te hard af en verloor de controle, klapte over mijn voorwiel en smakte tegen de grond.”

Haasjes voelde direct dat het foute boel was. “Normaal sta je op en ga je gelijk weer door, maar nu lukte dat niet. Ik voelde een bot uitsteken.” Zijn linker sleutelbeen was gebroken door de impact van de crash. “Ik ben opgehaald en naar de spoedeisende hulp in Meppel gebracht. In eerste instantie moest ik zes weken rust houden, maar na overleg met de sportarts van het team is besloten om er toch een plaatje op te zetten.” De operatie vond maandagavond plaats waarna de 28-jarige Staphorster nog een nacht in het ziekenhuis moest blijven. “Ik heb ook een gebroken rib, maar dat zag er redelijk goed uit. Daar heb ik niet echt last van.”

Maar, Haasjes benadrukt meteen het positieve van zijn blessure: “Als het dan toch moet gebeuren, is dit wel de beste tijd. Ik wilde rust nemen, nu moet ik me echt twee weken koest houden. Achteraf kun je zeggen dat ik niet zo gek had moeten doen, maar meestal gaat het goed; nu gaat het een keer fout. Even rust en dan weer langzaam opbouwen.”

Ronald Haasjes, Weissensee, januari 2025
Ronald Haasjes werd op de streep geklopt tijdens het ONK op de Weissensee. Dat deed pijn. | Foto: Neeke Smit

Haasjes keerde afgelopen zomer terug bij Bouwselect-De Haan Westerhoff. Na een intensieve skeelerzomer met zijn jongere broer Christian, inclusief deelname aan het EK en WK Inlineskaten, kwam de Staphorster deze winter beter dan ooit voor de dag. “Voor mij de bevestiging dat het erin zit en zeker in combinatie met skeeleren. Ik vind het mooi dat we konden laten zien dat skeeleren niet per se slecht is voor het schaatsen. Die gedachte is onzin.”

Haasjes reed ereplaatsen op de Weissensee en Lulea, maar kon ook op kunstijs - waar hij vorig jaar amper een koers kon uitrijden - goed uit de voeten. In totaal eindigde hij afgelopen seizoen viermaal op de tweede plek. “Jammer dat een overwinning net niet lukte”, zegt Haasjes, die gelijk toevoegt. “Ik vind skeeleren het mooiste om te doen, de resultaten uit de winter motiveren mij wat dat betreft alleen maar meer.”

De eerste wedstrijden staan alweer in de agenda van de skeelerliefhebber. “Christian en ik hebben ons opgegeven voor Geisingen en Gross-Gerau, waar dit jaar het EK is. Mooie weekenden om te beginnen. Ik hoef daar niet direct goed te zijn, maar het is lekker om wedstrijden te rijden, ervaring op te doen en lekker te trainen.”

Vervolgens is het EK Inlineskaten - waar Haasjes afgelopen zomer knap vijfde werd op de afvalkoers - weer een doel. “We hebben de ambitie om naar het EK te gaan, mits we goed genoeg zijn en geselecteerd worden. Het WK in China zit zo vlak voor de start van het schaatsseizoen, dat wordt lastiger met de lange reis en de jetlag. Dat moeten we nog maar bekijken."

Eerst moet Ronald even verplicht rust houden. Hij mag met een plaatje op zijn sleutelbeen in principe over een paar weken alweer wat trainingsarbeid doen. “Voorlopig niet te gek, dan zorgen dat het weer beter wordt en kan ik weer langzaam opbouwen. Het weer is ook weer iets minder, dus ik heb in ieder geval een mooie ‘zomerweek’ gehad”, besluit de immer optimistische Haasjes.

Ronald (r) en de achter hem rijdende Christian Haasjes bepalen het tempo tijdens de marathon.
Dit jaar hopen de broers Haasjes weer aan de start te staan van de grote skeelertoernooien. | Foto: Hanneke Mennens