Roy Boeve, ploegleider van Reggeborgh, legt uit waar de woede vandaan kwam: “Harm feliciteerde eigenlijk direct na de streep Evert met de overwinning en zei tegen anderen dat hij baalde dat hij verloren had." Op de foto hierboven is inderdaad te zien dat Visser baalde, terwijl Hoolwerf zijn arm in de lucht stak. "De jury moest zich vervolgens beraden en riep na enkele minuut een winnaar uit: Harm. Een schaatser weet zelf wel of die als eerste of tweede over de finish is gekomen. Dat weet die. Maar de jury riep zomaar uit wie er gewonnen had. Daarom gingen wij naar het juryhok toe. Vervolgens kregen we een hele zooi protocollen naar ons hoofd, hoe het zat en hoe het werkte.”
“Mij werd verteld dat de video was uitgevallen. Dat kan gebeuren.” Volgens de regelementen moet er dan gekeken worden naar de transpondertijden, die in het voordeel uitvielen van Harm Visser. Boeve wilde het gesprek aangaan met de jury. “Wij kwamen binnen, maar ze stonden gelijk met de hakken in het zand. ‘De transponders tellen.’ Eigenlijk konden we al niets meer. Maar is zo’n transponder wel betrouwbaar? Nee. Zijn er dan geen beelden of foto’s? Die zijn er wel, alleen mogen ze die niet gebruiken. Er waren foto’s die lieten zien dat Evert wel echt voor was. Maar daar konden, wilden ze niets mee”, verbetert Boeve zichzelf.
“Het enige wat we terugkregen, is ‘protocollen, protocollen, protocollen’. Ik vind dat heel zwak. We lopen met z’n allen professioneel te doen, maar zo heeft dat geen zin. Als ik jury was geweest, dan zou ik denken dat ik geen bewijs heb. De transponder is niet betrouwbaar en ik had geen video. Techniek kan tegenzitten, maar je moet een back-up hebben. Een transponder is dat zeker niet.”
Hieronder de beelden van de finish, door de hoek van de camera en de kwaliteit niet betrouwbaar, maar het toont wel aan hoe miniem het verschil was.