Waar normaal gesproken de verslaggevers bij de marathonwedstrijden op één hand te tellen zijn, was nu het hele mediacircus uitgerukt om de 33 schaatsers in het vrouwenpeloton tachtig ronden te zien schaatsen. De reden? De rentree van Irene Schouten natuurlijk. In een zwart sponsorloos pak en met een paarse helmcap om haar wildcard aan te duiden ging ze in de rondte.
Bij de rentree van Schouten was er wel meer anders dan vertrouwd. Het rood-wit-blauwe pak bijvoorbeeld, voorheen zeven jaar lang van Schouten, zit sinds Nieuwjaarsdag om de schouders van Marijke Groenewoud. “Vooraf grapten we ook wel dat ze mijn pak heel goed herkende”, aldus Groenewoud. “Zij heeft er natuurlijk jarenlang in gereden.”
Verder was er weinig contact tussen de oud-ploeggenoten. Pas sinds Schouten weer op het ijs staat en zo nu en dan weer met de ploeg meetraint, spreken ze elkaar vaker. Toch las de Nederlands kampioene op Instagram dat Schouten weer mee zou doen. “Verder heb ik me er verder niet mee bemoeid. Ik had eerder verwacht dat ze er volgend jaar weer bij zou zijn, maar dit is wel heel snel. Als zij zich fit voelt, is het heel mooi dat het nu alweer kan. Het is nog maar acht weken na haar bevalling. Daar heb ik echt veel respect voor.”
“Het is een andere Irene dan de andere jaren, maar ze reed best goed”, luidde de conclusie van Groenewoud. En waar Schouten normaal gesproken in de marathon dominerend aanwezig is, was daar bij haar eerste wedstrijdmeters op het snelle ijs van Thialf inderdaad geen sprake van. De 32-jarige kersverse moeder hield zich schuil in het peloton.
“Vroeger zei ik: ‘als je erachter zit, is het niet zwaar’, maar daar kom ik nu misschien van terug”, lachte Schouten, die nog wel tweede werd in de pelotonsprint. “Af en toe dacht ik wel: ‘het liefst wil ik nu aanvallen, dit is een mooie kans’. Maar ik weet gewoon dat ik daar nu nog niet goed genoeg voor ben. Natuurlijk voelde ik ook dat ik niet meer de macht heb die ik eerst had. Wel is dit een mooi begin.”
De reden dat Schouten zo kort na de bevalling alweer op zo’n hoog niveau kan acteren, komt door een minutieuze planning en diverse oefeningen voor haar bekken en buikspieren. Een voorspoedige bevalling en kraamperiode hielpen ook. Van wielrenster Ellen van Dijk, die na haar zwangerschap terugkeerde in het profpeloton, kreeg ze de tip om een loopfiets aan te schaffen om zo snel mogelijk weer fit te kunnen worden.
Intussen doet de kleine Dirk het zo goed, dat Schouten het op haar heupen kreeg. Zo snel mogelijk weer fit worden en terugkeren in de marathon, dat was al gauw het devies. Niet zozeer om topsportambities na te jagen, maar om weer plezier te hebben op het ijs. Dat lukte zaterdag volop. “Het was heel leuk en ik heb kunnen genieten”, sprak ze moe maar voldaan. “Al denk ik wel dat mijn hoofd vandaag sterker was dan mijn lijf.”
Kortom, die marathon smaakt naar meer. Maar of Schouten dit seizoen nog een keer in actie komt, hangt af van haar herstel. Haar blik is vooral gericht op volgend seizoen. Ook de overeenkomst met Jillert Anema en Team Zaanlander speelt daarin een rol. De ploeg schreef haar voorafgaand aan het lopende seizoen niet in en maakte voor deze wedstrijd ook niet van de mogelijkheid gebruik om haar tussentijds nog toe te voegen. Anema was namelijk geen voorstander van haar optreden in Thialf.
Schouten viel terug op de wildcard, doorgaans een manier om talentvolle sporters uit andere disciplines of buitenlandse rijders de kans te bieden mee te doen op het hoogste niveau. Een kort appje van Schouten aan Anema beklonk de zaak. ‘Ik rij zaterdag.’ Na de wedstrijd stopte Schouten dan ook niet bij de ploeg, maar reed ze gelijk door naar de kant om haar schaatsen uit te doen. Vandaar ook het zwarte pak, dat binnenkort geveild gaat worden voor de hersenstichting.
Voor een definitieve terugkeer van Schouten een feit is, moeten er dus nog wat knopen worden doorgehakt. Onder andere ook over de trainingssituatie, want Schouten staat erom bekend dat ze niet warmloopt voor dagelijkse autoritten van West-Friesland naar Heerenveen. Gaat ze dan meer op haar thuisbaan Hoorn trainen? “Ik vind het wel fijn om dicht bij huis te trainen”, geeft ze toe. “Ook omdat het met Dirk wel lekker om veel thuis te zijn. Daar moet ik even met de ploeg over hebben, wat het beste is." Om af te sluiten met een knipoog: "Eigenlijk ben ik nog gewoon met verlof, hè.”
Terwijl de ogen van het publiek op het peloton, met Schouten, waren gericht, reed een kopgroep van zes voor het peloton uit. Daarbij ook Marijke Groenewoud, die soeverein naar de zege reed. Ze is nog altijd niet helemaal fit door een hardnekkige verkoudheid en haar stem laat het soms nog afweten. “Voor mij was het eigenlijk een normale marathon. We hadden een mooie kopgroep te pakken, ook al bleef het gat erg klein. Toch was het leuk om zo te rijden en de uitkomst is natuurlijk ook fijn.”
De Nederlands kampioene staat dit seizoen op veertien kunstijszeges. Dat is er slechts één minder dan het record van Daniëlle Bekkering, die in het seizoen 2006/2007 maar liefst vijftien keer als eerste de streep wist te passeren. Groenewoud is stiekem toch met het record bezig, al weet ze ook dat de laatste twee wedstrijden in Utrecht en Groningen samenvallen met de Daikin NK Afstanden en de World Cup finale in Heerenveen. “Als ik zo ben als nu, moet ik er nog eens goed over nadenken. Het belangrijkste is om eerst weer volledig fit te worden.”
De uitslagen staan hier.
