Een mooie kans vond Schulting het dit weekeinde: starten op de 500 meter. Omdat deze afstand dubbel op het programma stond, waren de absolute topsprinters meer verspreid over beide afstanden. Zo koos de Canadese Marianne St-Gelais, die al drie wereldbekers op rij op alle individuele afstanden medailles wint, voor de kilometer.
“Het is een goede manier om meer 500 meters te rijden. Ik wil elke afstanden goed beheersen, maar die snelheden maken het lastig om gelijk mee te kunnen met de wereldtop.”
Toch greep Schulting maar nipt naast een finaleplaats. In de halve finale kon de A-juniore de eerste twee ronden volgen in het spoort van wereldkampioene sprint Kexin Fan, die altijd als een raket van de startlijn af schiet. Maar op het moment dat ze de Chinese los moest laten, werd ze gepasseerd.
“Het zat er even niet in om Fan te volgen, jammer”, aldus een realistische Schulting, die in Toronto ook al een direct duel uitvocht met de snelste sprinter van het moment. “Toen kon ik er helemaal niet bij komen. Ze was meteen weg. Ik heb dus weer een stap gemaakt.”
Aan gretigheid geen gebrek. In haar eerste B-finale op de kortste afstand leidde ze van start tot finish. Nu lukte het wel om na haar snelle start de twee Russinnen achter haar te houden. “Ik weet dat ik een hele goede start heb, maar ik wist niet wat die bij een wereldbeker waard zou zijn”, vertelt Schulting. “Ik merkte vrij snel dat ik met mijn start ver kan komen. Ik kan soms van een derde of vierde startpositie naar de kop. Dat is iets wat in je moet zitten, dat kun je niet makkelijk kweken.”
Alleen het doorbouwen van haar snelheid, daar ligt nog een struikelblok. Maar Schulting weet dat investeren in het trainen haar uiteindelijk zal uitbetalen in een hogere topsnelheid. Nu ziet ze Fan op het eerste rechte stuk nog wegrijden. “Maar dat gaat ook steeds beter. Ik ga ‘m steeds meer raken en dan neem je die hogere snelheid ook mee in de volgende rondes.”
Voor Schulting is het haar eerste seizoen dat ze volledig meedraait in het internationale shorttrackcircuit. Vorig seizoen proefde ze al aan één wereldbeker en de Europese kampioenschappen, maar meer evaring heeft de jonge Friezin niet.
Toch zullen alle shorttrackers inmiddels weten wie ze is. Schulting is voor niemand bang en pakt brutaal de kop, ook als ze op een lange afstand moet schaatsen tegen de bijna onverslaanbare Zuid-Koreaanse vrouwen. Het bracht haar bij de eerste wereldbeker van dit seizoen meteen in de finale van de 1500 meter, waar ze maar nipt naast een medaille greep.
Schulting, die van jongs af aan shorttrack met langebaanschaatsen combineert, houdt ervan om op kop te sleuren. “Ik ben het gewend, op de langebaan rijd je altijd op kop. Dan kan je ook niet denken: shit, ik moet nog twee ronden. Je zult moeten doorgaan om een goede tijd neer te zetten”, vindt Schulting. “Als ik moe word op kop, kan ik makkelijker door schaatsen.”
De combinatie met langebaanschaatsen wil ze blijven maken. Al ligt dit jaar meer de nadruk op het shorttrack. Schulting laat de juniorenwereldbekers langebaan aan zich voorbijgaan. “Dat vind ik niet zo boeiend, daar draait het niet om. Langebaan is een race tegen de klok, dus zo’n wedstrijd kan je ook op Thialf rijden”, aldus Schulting. “Dat heb ik meteen aan de kant geschoven. Als je bij shorttrack in het internationale circuit mee kan draaien, dan is de keuze snel gemaakt.”
De inwoonster van Tijnje mikt op een individueel startbewijs bij de Europese kampioenschappen in Sotsji. “Dat wordt bij het NK spannend, want het ligt bij de vrouwen dicht bij elkaar.” En gaat daarna door naar de wereldkampioenschappen voor junioren. Of ze ook in Dordrecht aan de start staat is nog maar de vraag. Schulting twijfelt nog tussen de wereldbeker in eigen huis of het NK allround voor junioren.
De wereldbeker in Dresden laat ze sowieso schieten. “Je moet keuzes durven maken. Ik ben nieuw in het seniorencircuit. Je moet niet alles tegelijk willen doen.” Ze baalt ervan dat de juniorenwereldkampioenschappen op de langebaan tegelijk vallen met het WK shorttrack in Seoul.
“Hopelijk is dat volgend jaar anders.” Voor het jonge talent is het spannend of ze haar hoge niveau in haar eerste seniorenseizoen vast kan houden tot het einde. “Hopelijk hou ik het vol. We reizen veel en zijn lang van huis, maar tot nu toe heeft dat nog geen problemen veroorzaakt.”
Europees zilver op de aflossing en twee keer top vijf in vier wereldbekers, ook Schulting realiseert zich dat het snel gaat. “Ik had niet verwacht dat ik zo’n enorme stap zou maken. Natuurlijk biedt dat perspectief. Het zou mooi zijn als ik net als Sjinkie standaard A-finales zou schaatsen, maar ik heb daar geen datum op geplakt. Het gaat goed zo en dat probeer ik vast te houden.”