'Slechts onderdeel van groter geheel'

Pim van Essen (63) uit Spaarndam wil voorafgaand aan het interview benadrukken dat zijn 'uitverkiezing' tot Vrijwilliger van de Week wat hem betreft bedoeld is voor alle vrijwilligers die zich inzetten voor IJsclub Nova Zembla. "Ik ben slechts een onderdeel van een groter geheel. Zonder onze vrijwilligers, met name zodra er ijs ligt, zijn we nergens."

U zit vanaf 1976 in het bestuur van de ijsclub. Hoe bent u daarbij gekomen?
"Mijn oom Piet Nooy heeft mij destijds binnengehaald. De familie Nooy is al vanaf de oprichting in 1880 betrokken bij de ijsclub. Ik ben geen échte Nooy, dat is van mijn moeders kant, maar ik voel die betrokkenheid wel net zo. Ik ben de 'linking pin' naar het verleden en ik blijf bij de ijsclub om te waken over de identiteit. IJsclub Nova Zembla is van oudsher een echte dorpsclub, van en voor het dorp Spaarndam, en ik wil dat het zo blijft."

In 1979 overleed uw oom Piet en heeft u zijn taak als penningmeester overgenomen.
"Dat klopt. Mijn opleiding is van huis uit boekhouder, dus dat paste ook wel bij mij. In mijn werk heb ik de hele ontwikkeling van automatisering meegemaakt en hetzelfde zag je bij de ijsclub. De administratie van een ijsclub is, wanneer je kijkt naar contributie, abonnementen etc., vergelijkbaar met die van een klein bedrijf. Dus daar moet wel iemand zitten die dat vak ook snapt. Als penningmeester moet je ten eerste thuis zijn in het voeren van een boekhouding en ten tweede ook handig zijn met de pc."

Vanaf 1991 bent u vijf jaar voorzitter geweest.
"Op dat moment verlieten drie krachtige mensen het bestuur, waaronder de voorzitter. Ik vond gelukkig al snel een heel goede penningmeester, Peter van der Peet, die het van mij overnam en ikzelf werd voorzitter. Er kwamen nog een aantal mensen bij en zo konden we gelukkig weer verder met de ploeg."

Wat was de reden dat u hiermee stopte?
"Er diende zich een heel goede opvolger aan in de persoon van Piet Hoogland, die ook nu nog altijd voorzitter is. Hij was professor op de VU, maar wij kennen hem gewoon als 'Piet'. Daaraan zie je dat bij een ijsclub rangen en standen wegvallen. In het jubileumboekje van ons honderdjarig bestaan staat ook geschreven: 'Iedere Spaarndammer, ongeacht zijn geloof, politieke voorkeur, arm of rijk, heeft altijd zijn plaats kunnen vinden in 'NOVA ZEMBLA'. Dit is een uniek feit in het Spaarndamse verenigingsleven.' Het is echt een club voor iedereen."

U bent wel in het bestuur gebleven.
"Ja, want ik voel mij zoals gezegd de schakel met de familie Nooy, de schakel met het verleden van de ijsclub. Er zijn nog enkele leden die ook de verhalen vanuit die tijd nog weten, zoals bijvoorbeeld Gert Oud. Hij is 85 jaar en kan nog verhalen van twintig jaar verder terug vertellen."

Bent u zelf een fanatiek schaatser?
"Nee. Ik kan wel schaatsen, maar een functie in het bestuur ligt mij beter. Ik heb inmiddels alle functies gehad. Op dit moment ben ik vicevoorzitter en houd ik me bezig met de coördinatie van activiteiten op kunstijs. Dat is ook een hele verandering met vroeger. Toen had je een ijsclub zodra er ijs lag. Tegenwoordig is schaatsen een volwaardige sport en met de zomertrainingen erbij zijn wij een volwaardige sportclub geworden."

Afgelopen november bent u benoemd tot Erelid. Hoe vond u dat?
"Dat verraste me volledig. Meestal krijgen mensen die afscheid nemen zo’n titel mee. Maar mij krijgen ze niet weg natuurlijk. Ik stel die benoeming zeer op prijs. Ik ben ook maar een mens, dus dat raakt mij wel."

Wat is na al die jaren uw motivatie om door te blijven gaan met uw vrijwilligerswerk?
"Mijn motivatie is om onze club in de belangstelling te houden van het dorp. Het is een club uit 1880 en die moet gewoon blijven bestaan. Ik hoop dat ook jongeren de waarde zien van zo'n dorpsclub ondanks dat men zich tegenwoordig niet makkelijk bindt."

"Vroeger was bestuurslid zijn een erebaantje, maar dat is lang geleden. Nu is het gewoon keihard werken en samen dingen oppakken. Met name het onderhoud aan onze ijsbaan is een grote klus. Gelukkig hebben we een grote ploeg mensen die daar trouw aan meehelpt. Eén daarvan is ons bestuurslid onderhoud en technische zaken Marco Zeulevoet. Als we die zouden moeten missen, hadden we een probleem."

Een verscheidenheid aan mensen is belangrijk voor een vereniging?
"Inderdaad. Iedereen heeft zijn talent en daarom vind ik het ook zo belangrijk om te benadrukken dat elke vrijwilliger op zich zijn waarde heeft voor onze ijsclub."

Hoe lang denkt u nog door te gaan met uw vrijwilligerswerk?
"Bij het uitreiken van het Erelidmaatschap zei ik: 'Jullie zijn nog niet van mij af'. En zo voelt het voor mij ook. Bestuurders die ik van vroeger ken, stierven in functie. Niet dat dit een streven van mij is, want zodra er goede jonge mensen zijn, kan ik na mijn bestuurlijke functies nog altijd dingen voor de club blijven doen. Ik ga niet weg bij de club. Het is ook beter om met jonge mensen te blijven werken, daar blijf je zelf ook jong bij. Bovendien wordt niemand slechter van betrokkenheid met de samenleving in het algemeen."

Welke vrijwilliger(s) wilt u graag terugzien in de ‘Vrijwilliger van de Week’, en waarom? Laat het ons weten door een mail te sturen naar redactie@schaatsen.nl